Bijbel en borrel bij NSR: ‘Iedereen is op zoek naar een goed gesprek’

De sociëteit van Navigators Studentenvereniging Rotterdam (NSR) zit in een monumentaal pand aan het Eendrachtsplein, hartje centrum Rotterdam. Het is een gebouw met kuren, vandaar dat pal voor de deur een dixi staat. Buiten staat op deze warme zomeravond een groepje studenten te kletsen. Op het programma staat ‘Beta’, een Bijbelstudie-avond voor mensen van buiten de vereniging. Aansluitend volgt de wekelijkse sociëteitsborrel.

Een van de deelnemers is Onno (Econometrie), lid bij SSR, die via Bart Wilschut, de Assessor Extern, bij NSR is terechtgekomen. Onno: “Ik kwam Bart tegen tijdens uitgaan in de Vrienden Van. Ik was daar eigenlijk gewoon om dronken te worden en toen raakten we in gesprek.” De twee spraken regelmatig af en werden vrienden. Bart tipte hem de Alpha-cursus van NSR, een introductie met het christelijke geloof. Onno: “Ik ben van huis uit katholiek en gedoopt, maar heb er daarna nooit iets mee gedaan.” Beta is de vervolgcursus op Alpha, waarbij dieper op de Bijbel wordt ingegaan.

Voordat de bijbels opengaan is het tijd om te eten. Op mooie avonden is dat buiten op het plein, aan een lange tafel. Marilyn (23, Geneeskunde): “Dit seizoen hebben we het echt getroffen met de commissie die kookt. Ik heb nog nooit zo lekker gegeten.” Dana (23, Sociologie): “Ze zijn echt committed.” Dana is wél gelovig, maar nergens lid. “Ik kom uit Rotterdam, waarom zou ik lid worden van een studentenvereniging?” De poster van Alpha met de tekst ‘Is er meer tussen hemel en tentamen’ sprak haar aan. “Met jonge mensen over het geloof praten was voor mij helemaal nieuw.” Marilyn: “Het leuke van de Alpha is dat iedereen aansluit: christenen, niet-christenen, moslims, verschillende achtergronden. Ze zoeken allemaal een goed gesprek.”

Ondertussen in de vegetarische lasagne klaar, iedereen haalt binnen een stukje op. Er volgt een kort gebed en een gezamenlijk ‘amen’. De hoge verwachtingen worden waargemaakt: het eten is lekker. Sophie (23, Geneeskunde) stelt voor om een dakloze man die langsloopt ook een bord te geven. Niet veel later zit hij op een naburig bankje aan de lasagne. Sophie is lid bij SSR. “Ik vind het leuk van NSR dat iedereen zo open is. Het gaat hier niet zo van: ‘Jij ziet er leuk uit, dus met jou praat ik.’”

Zo af en toe helpen NSR-leden om gesprekken een verdiepende laag te geven, door een dilemma voor te stellen, zoals: met wie zou je wel 24 uur in een lift willen zitten. Joas (19, Fiscale economie) denkt even na. “Kierkegaard, of Karl Jung, daar zou ik wel interessante gesprekken mee kunnen hebben.” Doet hij misschien de verkeerde studie? “Dat vraag ik me soms ook af, maar dit is toch de veilige keuze. En ook wel interessant hoor.”

Na lang twijfelen (Poetin: zinloos, Jezus: te cliché) komt Marilyn uit bij theoloog Dietrich Bonhoeffer. Joas: “Daar ben ik net de biografie van aan het lezen.” Hij vindt het prettig dat bij NSR dit soort gesprekken plaatsvinden, ook bij de borrel. Marilyn: “Ik hoor van andere studenten weleens dat de sfeer op een avond soms grimmig wordt, diep in de nacht. Dat heb je bij ons niet.” Hard zuipen wordt dan ook niet gewaardeerd, dronken worden evenmin.

Na een toetje van vanille-ijs, oreo’s en koffie neemt iedereen zijn stoel mee naar binnen en begint de Beta, in een zaal achter de bar. “Zullen we eerst nog even zingen”, stelt Marilyn voor, die de gitaar pakt. De keuze valt op het lied 10.000 Reasons (Bless the Lord). Iedereen pakt de tekst erbij op zijn telefoon. Het zingen is ietwat ingetogen, de sfeer is bijzonder.

Daarna houdt Marilyn een inleidend praatje, over het doel van Beta. “Hier leer je meer over hoe het is om een discipel van Jezus te zijn. Het woord van God en wat je daarmee kunt.” Oud-lid Maurits (23, Psychologie) houdt vandaag de lezing. “De vraag die centraal staat is: wat wilde God vertellen met het verhaal van Jona.” Zelf vindt hij het verhaal over Jona, die op een bepaald moment drie dagen in een vis verbleef, ‘bizar’. “Er zijn wel meer dingen die bizar lijken die we geloven, zoals de opstanding van Jezus die historisch betrouwbaar is. Als dat zo is, heb je ook genoeg reden om te geloven dat dit verhaal gebeurd is.”

Er volgt een uitgebreide behandeling van het verhaal, de betekenis ervan en de paralellen tussen Jona en Jezus. Het lijkt redelijk aan te slaan, al is de interactie met het publiek een beetje stroef. De aanwezigen komen pas echt los tijdens de Kring, waarin in kleinere groep dieper op het de materie wordt ingegaan.

Dat gaat volgens een vast stramien: wat zegt dit verhaal over God, over mensen, over jou én hoe kun je deze boodschap verder uitdragen. Ik haak aan bij een groepje met onder meer Louise (19, Geneeskunde, ‘Ik ben heel enthousiast over god’) en Madeleine (23, Sociologie, ‘Alpha heeft mijn geloofsleven verdiept’).

Zittend in een kring, met in het midden een assortiment aan snacks (Zaanse huisjes, chips), praten we uiteindelijk niet over Jona maar het verhaal van de verloren zoon. Dat is een boeiend, diepgaand (en bijkans therapeutisch) gesprek over vriendschap en vergeving. Het is louterend om je ei kwijt te kunnen en te kunnen reflecteren op je eigen tekortkomingen, terwijl iedereen meedenkt. En terwijl de andere Kring al lang en breed aan het bier zit, ronden we af. Joas bidt: “Heer, mogen we u danken voor wat een mooie avond zal worden, amen.”

Bij de bar is de borrel in volle gang, er zijn ook leden van SSR. Nu de bijbels zijn opgeborgen is NSR een studentenvereniging als alle andere. Bart is nieuwsgierig naar mijn ervaringen. Ik leg uit dat ik best gevoelig ben voor de morele contemplaties in de Bijbelstudie, het idee van liefde als uitgangspunt en het loslaten van wrok. Ik vraag: “Op zich is God daar vast ook wel blij mee toch, zonder dat ik christen ben?” Hij kijkt bedenkelijk. Helaas, zo werkt het niet, legt hij uit. “De enige manier waarop we bij God kunnen komen is door in Jezus te geloven. Alleen met zijn hulp lukt het om, bijvoorbeeld, verleidingen te weerstaan.” Om ons heen wordt volop gelachen en gedronken, het bulkt hier van de knappe jongens en meisjes. Het is een broeierige avond. Ik zwaai af en op de fiets neurie ik nog lang en hardnekkig ‘10.000 Reasons’.