Als zesjarig meisje stond ze al op het voetbalveld. Jaren later voelde Renee de Groot (20), tweedejaars International Bachelor Arts and Culture, zich meteen thuis bij voetbalvereniging Antibarbari. Inmiddels is ze als trotse voorzitter al acht maanden het boegbeeld van de club.
En daar krijgt ze veel waardering voor. Het leverde zelfs een nominatie voor Student van het Jaar op. In een van de inzendingen wordt ze omschreven als ‘de beste voorzitter’. “Ondanks dat ze het niet altijd makkelijk heeft, is ze simpelweg een toppertje”, staat in de inzending. Ze heeft gezorgd voor een vertrouwenscontactpersoon en heeft een begin gemaakt aan een welzijnsplan voor bestuursleden. Maar alles doet ze samen met het bestuur, benadrukt ze continu.
Hoe zou jij je jezelf omschrijven als voorzitter?
“Als iemand zich niet goed voelt, ben ik het aanspreekpunt. Ik vind het belangrijk dat de leden en mijn bestuursleden goed in hun vel zitten.
“Dit jaar hebben we samen geregeld dat er vanaf het volgende bestuur een vertrouwenscontactpersoon komt. Diegene is binnen de vereniging het aanspreekpunt voor vragen, zorgen of klachten die betrekking hebben op grensoverschrijdend gedrag.
“Ook hebben we begin dit jaar een start gemaakt met een welzijnsplan voor bestuursleden. We hebben nu een opzet waar een volgend bestuur mee verder kan. Hierin staan vragen zoals ‘hoe kan iemand herkennen als je niet goed in je vel zit?’ en ‘hoe wil je dat iemand hiermee omgaat?’. Op basis van de antwoorden ontstaat er per bestuurslid een eigen welzijnsplan. Het idee is dat dit wordt gedeeld met andere bestuursleden, zodat iedereen weet hoe je met elkaar om moet gaan wanneer er iets mis is.
“Een bestuursjaar is best zwaar. Het is voor mij ook mentaal uitdagend om deze functie te combineren met mijn studie. In de eerste periode heb ik mijn opleiding dan ook naast me neergelegd om me volledig te richten op de club.”
Waarom richt jij je bij de club op de mentale gezondheid van leden en collega’s?
“Er is steeds meer aandacht voor mentale gezondheid in de samenleving en ik vind dat voetbalverenigingen daar ook in mee moeten gaan. Voetbalverenigingen zijn uitlaatkleppen. Je speelt voetbal en drinkt bier met elkaar, maar er moet ook ruimte zijn voor mentale gezondheid. Vanwege de drukte ben ik er nu minder mee bezig dan ik zou willen. Maar mentale gezondheid gaat voor alles, of je het nou druk hebt of niet.”
Nu ben je genomineerd voor Student van het Jaar. Neem me mee naar het moment waarop je dat hoorde.
“Ik zat te studeren in de stilteruimte op de universiteit. Ik kreeg een mailtje van Erasmus Magazine in mijn persoonlijke inbox van de vereniging. Ik krijg wel vaker nieuwsbrieven van EM, dus ik wilde het snel doorlezen. Maar toen ik het las, dacht ik: huh? Dit is iets heel anders!
“Ik had het echt niet verwacht. Het was heel bijzonder en een eer, maar ook een beetje gek. Ik vond meteen dat ik het niet alleen als persoon verdien. Alles wat bij de vereniging gebeurt, is te danken aan alle bestuursleden.
“Ik vind het heel mooi dat we volgens de jury in het rijtje passen van genomineerden die zich maatschappelijk inzetten. De nominatie laat mij inzien dat we als bestuur iets heel bijzonders neerzetten. Ik ben erg trots dat zeven jonge studenten een club van zo’n 550 leden draaiende houden.”
Je staat bekend als liefdevol en behulpzaam. Wat weet nog niemand over jou?
“Dat zou ik niet weten. Ik houd eigenlijk niet zoveel voor me, meestal floep ik alles er heel gauw uit. Ik ben echt een open boek.”
De verkiezing voor de Student van het Jaar wordt georganiseerd door Studium Generale en Erasmus Magazine. De jury heeft de finalisten gekozen uit 104 nominaties. Vanaf 11 mei kun je stemmen op een van de studenten. Naast de online stemronde zijn nog twee stemrondes: de jury stemt nog een keer en de laatste stemoptie is in de zaal op 31 mei.
