Alumna Daniëlle van de Geer wil kok worden: ‘Doen wat je leuk vindt is eigenlijk gewoon the way to go’

Vanuit het veganistische restaurant, waar het plafond vol hangt met planten en hanglampen, is te zien hoe Daniëlle van de Geer (26) aan het werk is in de keuken. In haar donkergroene schort is ze samen met collega’s bezig met de voorbereidingen van het diner. Boven de keukentoestellen hangen koperen pannen. Ze doet hier van alles: van het maken van ijs en boter tot het blancheren van groentes. “Deze plek past perfect in mijn straatje.”

Dit is haar derde week als stagiaire bij Brasserie Amare in Den Haag. De stage is onderdeel van haar opleiding Zelfstandig werkend kok aan de Horeca Academie in dezelfde stad. Daar volgt ze sinds deze maand een werk-leertraject: één dag in de week gaat ze naar de academie, vier dagen per week staat ze in de keuken van het restaurant.

Nog niet zo lang geleden zat Daniëlle in de collegebanken van de universiteit. In 2015 begon ze aan de bachelor Bedrijfskunde, vijf jaar later nam ze haar masterdiploma Global Business and Sustainability in ontvangst. De opleidingen vond ze ‘ontzettend leuk’ en ‘superinteressant’, vertelt ze. Ook daarna had ze het naar haar zin als duurzaamheidcoördinator bij een bedrijf, waar ze bijna drie jaar werkte. “Het zijn geen weggegooide jaren.”

Maar door een ‘heftige privégebeurtenis’ vorig jaar begon ze na te denken over hoe ze de rest van haar leven wil invullen, vertelt ze. Wat die gebeurtenis precies inhield houdt ze liever voor zichzelf. “Ik dacht: is dit wat ik voor de rest van mijn leven wil doen? Wat moet ik doen om alles eruit te halen wat erin zit?”

Ze merkte al gauw dat ze niet gelukkig werd van het idee om haar ‘hele leven achter een bureau te zitten’, zegt ze. “Mijn lichaam had te veel energie om stil te zitten op kantoor.” Na een dag werken stopte ze die energie het liefst in koken. “Dat was tegelijkertijd een stukje ontspanning.”

Ze grapte weleens dat ze iets – een boerderij, restaurant of bed and breakfast – voor zichzelf wilde beginnen, vertelt ze. “Maar het was een grapje met een kern van waarheid.” Ze kreeg de wens om in de toekomst een plantaardig of vegetarisch restaurant te openen. “En wie een restaurantje wil, moet kunnen koken.” Na een proefles op de Horeca Academie wist ze het: “Dit is het.”

De stap naar de academie vond ze spannend. “Ik was bang voor sociale verwachtingen”, zegt ze. “Ik maakte een keuze die niet traditioneel is voor iemand met een bachelor- en masterdiploma, waardoor ik me afvroeg: is dit de juiste weg? Terwijl ik zelf eigenlijk wel wist dat ik het wilde doen.”

Haar angst bleek niet terecht: ze heeft tot nu toe alleen maar positieve reacties gehad. “Mensen hebben er bewondering voor. Zelf kijk ik er niet zo naar, want doen wat je leuk vindt is eigenlijk gewoon the way to go.”

Ze vindt het tot nu toe ‘hartstikke leuk’ op de academie en in het restaurant, vertelt ze. “Ik vind het heel fijn dat ik de hele dag lekker bezig ben.” Het praktische karakter van haar opleiding miste ze op de universiteit. “Wanneer ik hier iets heb geleerd, zoals een bereidingswijze, kan ik dat meteen toepassen in de praktijk. En wanneer ik een gerecht heb gemaakt, kan ik het meteen zien, proeven en ruiken. Op de universiteit en bij mijn vorige werk was het resultaat minder tastbaar.”

In de keuken van de brasserie kan ze nu ook al haar creativiteit kwijt. Ze laat een foto zien van haar favoriete gerecht om te maken: koolrabi in dragondressing, een soort kleurrijk kunstwerkje met mandarijn, dun geschilde radijs, roodlof en gefrituurde koolrabiblad op een chic blauw bord. “Het is gaaf dat ik hier ook met decoratie van gerechten bezig ben”, zegt ze. “Wanneer ik iets uitserveer ben ik trots op wat ik heb gemaakt.”