Minuscule beestjes graven gangetjes in je huid om eitjes te leggen. En dat jeukt enorm. Je kunt er zelfs nachten wakker van liggen. Ontzettend irritant kortom, maar niet gevaarlijk.
Vooral studenten zijn een makkelijk doelwit voor de beestjes en dat werpt vragen op. Waar de schurfttoename vandaan komt is onduidelijk. We vroegen het de GGD en beantwoorden al je vragen.
Om hoeveel meldingen gaat het nu?
Deze vraag is lastig te beantwoorden volgens de GGD. Het is namelijk alléén verplicht om een infectie met schurft te melden als deze wordt vastgesteld bij iemand die werkt bij een instelling, zoals een zorginstelling of een kinderdagopvang. Daarom zijn er geen cijfers over hoe vaak schurft precies voorkomt.
Krijgt de GGD veel meldingen van studenten?
Dat wordt dus niet exact bijgehouden. Maar er vragen wel vaak studenten om advies bij de GGD, dus ze zijn een geliefd doelwit. Dat komt omdat studenten vaak intensief en dicht op elkaar leven in studentenhuizen. Daardoor is de kans relatief groot dat huisgenoten elkaar besmetten.
Hoe kunnen studenten voorkomen dat ze schurft krijgen?
Helaas zijn er geen vaccinaties en geen medicijnen om schurft te voorkomen. Je kunt er wel op letten dat je geen ongewassen kleding of beddengoed van een ander gebruikt en geen lichamelijk contact met iemand hebt die schurft heeft.
Als je schurft hebt, loop je dan gevaar?
Dat valt gelukkig wel mee. Schurft is heel vervelend maar geen ernstige ziekte. Als je schurft hebt, kun je gewoon naar de universiteit of je werk. Voorkom dat je langdurig fysiek contact hebt met anderen, dan kun je ze ook niet besmetten. Bovendien: als je behandeld bent voor schurft, ben je 12 uur later niet meer besmettelijk.
Hoe kom je weer van schurft af?
De aandoening is goed te behandelen. De behandeling bestaat uit een crème of tabletten. Daarnaast moet je je ook houden aan bepaalde wasvoorschriften. De schurftmijt gaat namelijk dood als je kleding op 60 graden wast of als je je kleren en beddengoed drie dagen bij kamertemperatuur in een gesloten plastic zak stopt.
De GGD benadrukt verder dat heel belangrijk is dat iedereen in een studentenhuis tegelijkertijd wordt behandeld. Anders krijg je te maken met het ‘pingpongeffect’, waarbij huisgenoten elkaar om de beurt blijven aansteken. Dat kan gebeuren omdat er helaas geen immuniteit tegen schurft bestaat, je kunt dus steeds opnieuw besmet raken.
