Nathaniel Germain, student Nanobiologie bij het Erasmus MC, is een van de vijf pioniers van de STUUR Rotterdam. “We zijn nu bezig met de oprichting: een vereniging worden, de statuten schrijven, inschrijven bij de Kamer van Koophandel”, vertelt Germain.
Germain is al langer betrokken bij de campagne #nietmijnschuld van de FNV Young & United en de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb). Dat is een protest tegen het leenstelsel voor studenten.
Behalve met het papierwerk om de vakbond op te zetten, zijn de vijf leden ook al inhoudelijk aan de slag gegaan. “We zijn al bij GroenLinks, de PvdA en de SP langs geweest. Linkse partijen zijn het meest logisch om bij aan te kloppen, omdat ze daar meteen heel blij worden als ze het woord vakbond horen”, grinnikt Germain. “Maar we willen zeker ook met andere partijen gaan praten, om onze stem bij de gemeenteraad te kunnen laten horen. Verder zijn we aan het nadenken waar we leden vandaan kunnen halen. Wie zoeken we als lid en waar kunnen we die vinden?”
Waarom ben jij bij de vakbond gegaan?
“Ik begon erover na te denken bij de invoering van het leenstelsel. De baanzekerheid wordt steeds kleiner, en toen kwam er nog een klimaatcrisis en een pandemie. Op al die terreinen wil ik opkomen voor de student. Als lid van de vakbond kun je meepraten.”
Wat hebben Rotterdamse studenten aan een vakbond?
“Als student loop je tegen heel veel dingen aan. En je hebt heel weinig invloed. Studenten zijn in Rotterdam verspreid over verschillende instellingen, je hebt niet één schoolbestuur waar je kan aankloppen. Studenten hebben nu geen duidelijk aanspreekpunt, daar proberen wij ook wat aan te doen. Je hebt wel de Rotterdamse Kamer van Verenigingen, maar die vertegenwoordigt toch een specifieke groep (de traditionele studentenverenigingen, red.). Wij zijn er voor alle studenten, van mbo tot universiteit. De bond wil een brug vormen tussen ‘de macht’ en student. En dan denk ik bij macht aan de gemeenteraad, aan het universiteitsbestuur, maar ook aan huisbazen. Wij zorgen dat studenten echt gehoord worden. Bijvoorbeeld bij de coronamaatregelen, studenten stonden daarbij heel vaak achteraan.”
Is dit een initiatief vanuit de LSVb of vanuit Rotterdamse studenten?
“Het komt een beetje van twee kanten. Ik raakte erbij betrokken via #nietmijnschuld, maar mede-initiatiefnemer Marijn Prins nam juist zelf contact op met de LSVb, omdat hij zich afvroeg hoe je het oprichten van een bond moest aanpakken. Er waren dus meerdere mensen die tegelijk op hetzelfde idee kwamen. Het is ook de bedoeling dat we onderdeel worden van de federatie van de LSVb.”
Twee jaar geleden was er ook poging door LSVb om een bond op te richten in Rotterdam, toen is dat niet gelukt. Resoneert ’t nu meer?
“Twee jaar geleden zag de studentenwereld er heel anders uit. Nu zijn er veel meer problemen met huisvesting, je hebt corona. Studenten willen echt verandering, hoor ik om me heen. Ik merk dat er veel meer animo is.”
Waarom was er eigenlijk niet al een bond in Rotterdam, denk je?
“Ik heb geen idee, het verbaasde mij heel erg. Het is echt een klassieke arbeidersstad, dus ik dacht: een vakbond hoort daar gewoon bij. Maar nee!”
Je had het eerder over GroenLinks, de PvdA, de SP. Zijn bijvoorbeeld VVD-stemmers ook welkom bij de bond?
“Als VVD-stemmers lid willen worden van de vakbond, dan stuur ik ze zeker niet weg! Eerlijk is eerlijk, ik ben zelf best een beetje links. Tegelijk hadden we bij de nietmijnschuld-campagne ook CDA-stemmers. Niet alle studententhema’s zijn links of rechts, soms kun je het samen over issues eens zijn en vanaf beide kanten ergens voor strijden.”
Wil je meer weten over de nieuwe vakbond? Op de Eurekaweek is de STUUR Rotterdam in oprichting terug te vinden met een kraampje op de campusmarkt.
