Afgelopen donderdag ontving ik een officiële waarschuwing van de examencommissie van de ESHPM vanwege een online toets die ik twee weken eerder had gemaakt. Het ging om een openboektentamen. Blijkbaar was ik voorafgaand aan het tentamen de zogenaamde room scan vergeten om te laten zien dat op mijn bureau geen ‘verboden apparaten en materialen’ liggen waarmee tentamenfraude kan worden gepleegd.
In de brief stond dat de waarschuwing in een dossier zou worden gestopt en dat wanneer (niet ‘als’) de examencommissie andere meldingen zou ontvangen via ProctorExam, er rekening werd gehouden met het feit dat ik al eerder de regels heb overtreden: “Als dat het geval is, legt de examencommissie mogelijk een straf op. Omdat dit je eerste waarschuwing is, wordt er voor deze toets geen straf opgelegd.”
In dit geval kom ik er dus mee weg, maar de situatie heeft gevolgen voor mijn toekomstig handelen. Het doet me op veel manieren denken aan het krijgen van een voorwaardelijke straf. De regel ‘onschuldig tot het tegendeel bewezen is’ lijkt niet te worden gehandhaafd door de examencommissie.
Ik was erg ontdaan door de brief, omdat ik dacht dat ik alle verplichte stappen voor het tentamen had doorlopen. Omdat ik toegang kreeg tot de tentamenomgeving, ging ik ervan uit dat alles in orde was, net zoals dat werkt bij Remindo, online betalingen, registratieformulieren of ieder ander online proces waarbij je meerdere stappen moet doorlopen voordat je toegang tot een dienst of product krijgt. Ik kon me de kamerscan niet herinneren en werd ongerust toen ik me bedacht dat er wel eens gevolgen konden zijn voor het tentamen dat ik twee dagen eerder had afgelegd. Daarbij had ik ook geen kamerscan gedaan.
Mijn eerste impuls was om te bellen met een vertegenwoordiger van de examencommissie of de studieadministratie. Maar de telefoon werd niet opgenomen en was zelfs uitgeschakeld, waarschijnlijk omdat alle medewerkers vanuit huis werken. Na een paar keer vruchteloos proberen schreef ik een antwoord aan de verzender van de brief, iemand van de examencommissie, die met een verklaring kwam.
Blijkbaar had ik niet goed gekeken naar een tekstkader met tentameninstructies, waar de link naar het tentamen in staat. Ze gaf toe dat het kader wat klein is voor zulke belangrijke informatie, maar dat van studenten wordt verwacht dat ze alle informatie zorgvuldig lezen. Ik ben eigenlijk wel blij dat ik er niet twee minuten voor mijn tentamen achter kwam dat ik nog een kamerscan moest doen. Dat zou me nog meer stress en bovendien vertraging hebben opgeleverd en een negatieve invloed op mijn prestatie hebben gehad.
Dit omdat Erasmus Universiteit een online tentamenplatform biedt (met op Google een score van 2,3, op Trustpilot een 2,9 en in de App Store een 1,3) dat zo veel tekortkomingen heeft dat het onverantwoord is om het te gebruiken. Ten eerste ontbreekt een instelling die voorkomt dat iemand de tentamenomgeving kan openen voordat alle stappen zijn doorlopen, een instelling die me eenvoudig genoeg lijkt. Ten tweede hoor ik van meerdere studenten dat ze voortdurend een pop-upvenster te zien kregen waarin ze worden gevraagd hun scherm te delen, wat alleen maar voor vertraging en stress zorgt (ik kreeg gelukkig ‘slechts’ een paar keer met dit probleem te maken).
Zou het Team Online Proctoring van de Erasmus Universiteit inmiddels niet op de hoogte moeten zijn van deze problemen? Ik vraag me ook ten zeerste af of de medewerkers van de universiteit ProctorExam zelf hebben geprobeerd? Dat geldt ook voor Remindo.
Ik begrijp dat de universiteit momenteel bezig is met het opstellen van een document voor studenten met tips en trucs voor het online afleggen van tentamens, alsof we nog niet genoeg informatie voor onze kiezen krijgen met de ‘algemene video-instructies’ van ProctorExam, de ‘algemene tentamenregels’, ‘overige vragen’ en de ‘demo-video Online Proctoring’, instructies en infographics van de Erasmus Universiteit. Er moet meer balans zijn met het welzijn van de studenten. Als dit onvoldoende kan worden gegarandeerd, moet een andere vorm van toetsing worden overwogen.
De vertegenwoordiger van de examencommissie probeerde me nog gerust te stellen: “Ik begrijp dat zo’n waarschuwing iets met je doet, omdat je hard hebt gewerkt. Maar het is ‘slechts’ een waarschuwing. Er zijn geen gevolgen voor je cijfer. Je cijfer wordt nog steeds gepubliceerd.”
Ze begrijpt blijkbaar niet dat je mensen niet zomaar kunt beschuldigen van misdaden die ze niet hebben begaan. Dat getuigt van een gebrek aan empathie. De vertegenwoordiger verdedigde het handelen van de universiteit door erop te wijzen dat het belangrijk is dat studenten een diploma krijgen ‘dat waarde heeft en niet wordt gezien als een zogenaamd coronadiploma dat is behaald door thuis een paar makkelijke toetsen te maken waarbij je af en toe hulp hebt gekregen terwijl dat niet is toegestaan’.
Niet alleen liet ze doorschemeren studenten totaal niet te vertrouwen, maar ze ziet de coronasituatie blijkbaar ook als iets makkelijks. Een grote misvatting. Het tegenovergestelde is waar. De Covid-19-pandemie heeft ertoe geleid dat meer studenten lijden onder stress, angst, eenzaamheid en depressie. Ik vraag me af of het DESTRESS-onderzoek en de Student Wellbeing Monitor dezelfde conclusies zullen opleveren.
Ik besef dat de Erasmus Universiteit voor een uitdaging staat en dat er in het begin wat opstartproblemen waren, maar op dit moment is er geen excuus meer voor een gebrekkige tentamenomgeving.
Anne-Marie Serena Andreasen (30) is student Health Economics, Policy & Law (HEPL) en afgestudeerd aan de master Public Health.
Erg goed geschreven artikel. Ik herken het gevoel erg goed, het gevoel van onrecht wat je wordt aangedaan en inderdaad de cruciale stap van ‘onschuldig tenzij het tegendeel is bewezen’ wordt volledig overgeslagen. Ik heb zelf een brief gekregen van de examencommissie omdat mijn schermdelen niet goed was gegaan (volledig buiten mijn schuld om) maar na twee uitgebreide brieven die ik naar de examencommissie had gestuurd waarin ik de situatie en mijn onschuld uitvoerig had uitgelegd, bleven ze bij hun standpunt en geloofde ze niet in mijn onschuld. Dit was het frustrerende, dat je eerlijkheid niet wordt erkend en je gewoon keihard onrecht wordt aangedaan. Uiteindelijk heb ik in mijn laatste brief aangegeven dat andere studenten hetzelfde probleem hebben gehad, aangezien de examencommissie een ‘what to do’ brief had opgesteld voor problemen die zich kunnen voordoen tijdens je tentamen met proctorexam en hoe te handelen. En warempel, het probleem met scherm delen stond daar ook tussen. En daar bovenop stonden exact de stappen beschreven die ik zelf ook tijdens het tentamen had ondernomen en ik ook uitvoerig in eerdere correspondentie met de examencommissie had toegelicht.
Maar de notitie werd niet teruggetrokken. Toen ik in mijn laatste brief had gezegd dat indien ik niks meer verneem van de examencommissie ik naar de rechter stap. Toen werd binnen een week de notitie in mijn dossier eruit gehaald. Ook was het erge dat de examencommissie niet op de hoogte was van hun eigen regels en richtlijnen. Er stond duidelijk in de OER dat een notitie een sanctie is die de examencommissie kan opleggen en dus als ‘straf’ kan worden geschaald. Zij bleven dit ontkennen en dat de notitie meer als een waarschuwing dient. Daar zijn ze nadat ik in mijn brief had aangegeven dat dit duidelijk in de OER staat ook weer op terug gekomen en waren ze niet op de hoogte van hun eigen reglementen.
Het erge van dit allemaal is dat de student niks kan doen aan de huidige corona situatie, maar als onschuldige student krijg je toch door een slecht functionerend systeem te maken met de examencommissie, wat erg veel stress, angst en ook verdriet veroorzaakt. Ik betreur de situatie ten zeerste en reken het de universiteit ook erg aan dat zij geen oog hebben voor de student.
Reageren niet meer mogelijk.