Best wel groot nieuws voor alle Rotterdammers die niet op de EUR zelf werken of studeren. De universiteit komt naar ze toe. Het College van Bestuur heeft de hemdsmouwen opgestroopt en de lijntjes uitgezet. Alle neuzen staan dezelfde kant op. Go west, young man (woman), luidt tot ten minste 2024 het consigne aan studenten. Trek op je Swapfiets de Honingerdijk en de Oostzeedijk over en onderzoek daar, in de rest van de stad, hoe je je als aanstaand wetenschapper aan je mede-inwoners dienstbaar kunt maken.
In Strategy Live, een rechtstreekse tv-uitzending vanuit het Education Lab op de campus, werd dinsdagmiddag de fakkel van het nieuwe elan officieel aangestoken. Aan de studiotafel zaten onder anderen rector magnificus Rutger Engels, programmamanager Online Education Farshida Zafar, hoogleraar gedragswetenschappen Semiha Denktaş, ondernemer en voorzitter van het Eramus Trustfonds Michiel Muller, Director Strategy Noor Lourens en wethouder Michiel Grauss (Christen-Unie/SGP), met armoedebestrijding in zijn portefeuille.
Heilig vuur
In dat gezelschap laaide het heilig vuur alvast hoog op. Kernbegrippen in de als ‘the Erasmian way’ aangekondigde beleidsvisie van het CvB: maatschappelijke betrokkenheid, verbinding zoeken, bruggen slaan, de wijk in, impact maken, oplossingen aandragen, kortom: niet lullen maar poetsen. Want, om het met Noor Lourens te zeggen: er moet bij het aanhalen van de banden tussen de universiteit en de stad ‘uiteindelijk wel iets gaan vliegen’. Flauw maar waar: zo vaak als die metafoor in de vijf kwartier durende uitzending werd gebruikt, zo vaak steeg in het Education Lab tegelijkertijd ook een uiterst luidruchtige bromvlieg op.
Dat er zeker in Rotterdam, ‘écht de armste gemeente van Nederland’, volop werk aan de winkel is voor jonge onderzoekers en professoren, kon in de groepssessie niet genoeg worden onderstreept. Gespreksleidster Jet Sol zag bij het warmlopen daarvoor al ‘blije mensen’, ‘trots’, ‘daadkracht’ en ‘gespannen snuitjes’ van opwinding bij de toch voorname deelnemers. Er wacht eerste- en ouderejaars per slot van rekening een ‘dashboard aan mogelijkheden’ om zich ter plaatse met hun engagement, inzet en kennis nuttig te maken.
Semiha Denktaş noemde zo een ‘stressverminderingsproject’ onder vrouwen in Crooswijk (‘met minder roken als bijvangst’), dat mede door de EUR is geëntameerd. Michiel Muller ziet in de stad grote kansen voor een lichting bedrijfskundigen die niet meer per se een carrière bij Shell of Unilever nastreven, maar met innovatieve start-ups het verschil willen maken. Farshida Zafar dacht in Strategy Live al hardop over een Minecraft-achtige community die haar studenten voor heel Rotterdam zouden kunnen bouwen. In de crises die we na corona nog op ons dak krijgen, hebben we dan ten minste nog virtuele plekken waar we elkaar kunnen blijven ontmoeten.
Bij pa en ma thuis in de provincie
Jee, zo concludeerde deze buitenstaander na afloop van de talkshow nog steeds erg verrast: mogelijk dat het er nu dus echt van gaat komen. Dat Rotterdam net zo’n bruisende studentenstad wordt als, zeg, Amsterdam, Nijmegen, Groningen en Utrecht. Met een dito cultureel en intellectueel klimaat, en vooruit, met ook een forse dosis van de hands-onmentaliteit die we ons hier collectief toedichten. Het zou, in elk geval bij mij, de indruk kunnen wegnemen dat de meerderheid van EUR-studenten nog altijd gewoon bij pa en ma thuis in de provincie woont en zich ‘na school’ bij weinig of niets aan Rotterdam gelegen laat liggen.
Jet Sol stipte in de tv-uitzending even ‘de pijn’ aan die de EUR-gemeenschap ook in andere opzichten zou kunnen voelen nu iedereen van het universiteitsbestuur ineens de straat op moet en aan de splendid isolation van het lab en de collegezaal een einde komt. Hoewel Rutger Engels bevestigde dat daar onder met name professoren inderdaad weerstand tegen bestaat, werd in Strategy Live niet duidelijk hoe die nu al aan de oppervlakte komt en hoe die wordt gekapitteld. Een enkele opmerking daarover van de rector magnificus was al buitenkamers aan het ‘vliegen’ toen die nog maar net over zijn lippen was gerold.
In dit verband: jammer dat de live-uitzending voor interne consumptie was, en met de pleitbezorgers van de aangekondigde veranderingen alléén. Een onderwijsinstelling die met ‘gespannen snuitje’ de samenleving in wil, heeft er natuurlijk baat bij als alle voors en tegens van zo’n stap al direct goed over het voetlicht komen. Bijvoorbeeld in een talkshow met een zwaargewicht als anchor, en met namens de EUR ook een paar kritische vragenstellers aan tafel. Een professionele tv-studio heeft de universiteit al. Nu misschien de journalistieke impact dan nog.
