EUR-studenten ontvluchten Hongkong: ‘Ik heb geleerd om te overleven op droge noedels’

Dorijn, derdejaars studente Management of International and Social Challenges (MISOC), belt vanuit een hotel buiten de stad. Ze is niet van plan om naar huis te komen. “Ik heb niet overwogen om naar huis te gaan, maar mijn plannen zijn wel gewijzigd. Ik vertrek deze week naar de Filipijnen om met twee vriendinnen de laatste opdrachten af te maken. Mijn ouders vliegen deze zaterdag naar Hongkong om mij te bezoeken en de stad te zien, maar de kans is groot dat ze ook naar de Filipijnen komen.”

De huidige situatie in Hongkong roept boosheid en verwarring op bij Dorijn. “Het is zo onrechtvaardig wat er hier gebeurt. De studenten demonstreren al sinds juni, maar de autoriteiten luisteren niet naar ze.” De confrontaties tussen de demonstranten en de politie hebben zich inmiddels uitgebreid van het stadscentrum naar universiteitscampussen.

Op een van die campussen, de Chinese University of Hongkong (CUHK), studeerde de 21-jarige Fideyla, eveneens een derdejaars MISOC-studente. In tegenstelling tot Dorijn had zij er genoeg van. Ze zou eigenlijk pas eind december terugkeren, maar ze is inmiddels al twee weken thuis. “Eerst waren de demonstraties alleen in het weekend, maar op een gegeven moment vonden de demonstraties ook doordeweeks plaats.” Ze vertelt dat er veel werd vernield en dat de metro vaak plat lag. “De CUHK ligt geïsoleerd van de stad en is alleen maar bereikbaar met taxi’s en bussen. Op den duur zaten we zelfs zonder eten en water. Toen dacht ik bij mezelf: “Dit is geen uitwisseling meer, maar overleven.”

Samen met haar kamergenootje besluit Fideyla om weg te gaan. Ze heeft eerst nog drie weken door Thailand gereisd voordat ze naar Nederland kwam. Hoewel ze nog steeds blij is met de keuze om terug te komen, merkt ze dat de situatie in Hongkong haar nog veel bezig houdt. “Het blijft apart om nu naar de supermarkt te gaan zonder op mijn telefoon te kijken of het wel veilig is. Vooral de eerste dagen nadat ik terug was dacht ik nog steeds dat er protesten zouden zijn, of dat er ieder moment iets kon gebeuren.”

Hoewel haar uitwisseling niet is gegaan zoals ze had gepland, heeft ze wel belangrijke lessen geleerd: “Ik heb geleerd om voor mezelf beslissingen te maken, ga ik bijvoorbeeld mee met de groep of kies ik voor mezelf? Daarnaast heb ik geleerd om te overleven op alleen maar droge noedels.”

Op het moment van bellen is Communication & Media student Wouter (23) net aangekomen in zijn hostel in Tokio. “Ik ben blij dat ik even rust heb en bij kan komen na alle hectiek van de afgelopen weken.” Wouter fotografeerde bij de demonstraties. “Op sociale media zie ik livestreams van de Polytechnic University, die belegerd wordt door politie. Ik heb vrienden die daar nu aan het fotograferen zijn, dus het voelt raar om daar niet bij te zijn.” Zijn colleges zijn voor de rest van het jaar geschrapt. “De reactie hierop was ongeloof, niemand van mijn medestudenten zag het aankomen,” zegt Wouter.

“We hebben geen digitale lessen en de eindopdrachten zijn aangepast. Zo moest ik bijvoorbeeld in een groepje een korte film maken, maar mijn groepsgenoten zijn nu in andere landen. In plaats van de groepsfilm moet ik een video-essay maken. Dit is een individuele video waarin je aan de hand van beelden een bepaalde theorie uitlegt.” Een reden om terug naar Nederland te gaan heeft Wouter niet, hij is namelijk nog volop bezig met het vastleggen van wat er in de stad gebeurt. “Inmiddels heb ik zoveel beeldmateriaal verzameld, dat ik ervan overtuigd ben dat ik er iets mee moet doen.” Na zijn verblijf in Tokio gaat Wouter weer terug naar Hongkong, maar hoe de komende weken eruit gaan zien weet hij niet. “De situatie is zo chaotisch dat plannen alleen maar in het water kunnen vallen. Ik leef echt van dag tot dag.”