Hoe je als internationale student werk vindt in Nederland

“Aan het einde van mijn studie wist ik al dat ik graag in Rotterdam wilde werken. De laatste jaren ben ik zo vaak verhuisd dat ik nu even wil settelen. In juni studeerde ik af van de masteropleiding Media and Business. Een ex-collega van het International Office, waar ik tijdens mijn studie werkte als student-assistent, vertelde dat er een vacature vrijkwam bij het International Film Festival Rotterdam. De functie Front-end & Content Specialist leek mij erg interessant, dus ik solliciteerde ernaar en werd aangenomen.

“Ik vind mijn baan fantastisch: toffe collega’s, leuke projecten, goede werksfeer. Mijn contract zou aan het eind van februari aflopen, maar ze hebben besloten om het te verlengen. Ik ben hier heel blij mee, want dan kan ik alvast beginnen met de voorbereiding van het filmfestival voor volgend jaar. Was mijn contract niet verlengd, dan had ik weer een andere baan in Rotterdam gezocht – voorlopig krijg je mij niet uit deze stad, ik vind het te leuk hier. Ik kom uit Duitsland, dus een werkvergunning heb ik niet nodig, dat scheelt.

“Het lijkt alsof ik snel een baan had gevonden, maar dat was niet zo. Ik ben namelijk vroeg begonnen met mijn jacht. Zelfs voordat ik mijn masterscriptie inleverde, had ik al tientallen sollicitatiebrieven gestuurd. Als ik nu een tip mag geven aan de toekomstige werkzoekenden, dan zou ik zeggen: neem je tijd, doe rustig aan. Het gat tussen mijn afstudeerdag en mijn eerste werkdag was zo klein dat ik niet echt de tijd had om mijn studieperiode bewust af te sluiten. Stiekem ben ik nu af en toe jaloers op studiegenoten die net terug zijn van hun lange vakantie of tussenjaar.”

“Eerlijk gezegd vind ik het heel lastig om een goede baan te vinden in Nederland. In Maleisië deed ik een bachelor in Architecture Science en twee jaar geleden rondde ik mijn masteropleiding Urban Management and Development af. Mijn droom is om te werken op het gebied van stedelijke erfgoed. Maar momenteel werk ik als video-editor en vertaalster bij een mediabedrijf in Amsterdam.

“Toen ik mijn master afrondde, zocht ik zo spoedig mogelijk een baan. Rondkomen was mijn prioriteit, dus ik accepteerde het aanbod van mijn huidige werkgever, ook al ligt mijn passie helemaal niet in de mediawereld. Je moet toch ergens beginnen. Naast werken volg ik Nederlandse les en bouw ik een netwerk op om mijn kans te vergroten op de Nederlandse arbeidsmarkt. Toch heb ik op dit moment, anderhalf jaar later en tientallen sollicitatiebrieven verder, mijn droombaan nog niet gekregen.

“Ik weet niet precies waarom ik nog niet geslaagd ben in het vinden van een baan in mijn vakgebied. Een aantal keer lieten de bedrijven weten dat ze liever iemand aannamen met Nederlands als moedertaal, maar negen van de tien keer kreeg ik een standaard afwijzingsbrief zonder een specifieke uitleg. Het is soms frustrerend dat mijn loopbaan niet volgens plan loopt, maar ik blijf solliciteren en me ontwikkelen door allerlei cursussen en trainingen te volgen. Gelukkig staat mijn huidige werkgever garant voor mijn verblijf in Nederland als kennismigrant, zo heb ik nog tijd om verder te zoeken.”

“Zodra ik mijn bul in juli had ontvangen, vroeg ik een zoekjaarvisum aan 1 In de eerste twee maanden na mijn afstuderen had ik al meer dan tien sollicitatiebrieven verstuurd, maar helaas zonder resultaat. Het aanbod was zo beperkt en de competitie was moordend. Niet één keer werd ik uitgenodigd voor een gesprek.

“In augustus kreeg ik een connectieverzoek van een dame op LinkedIn. Ze is Community Manager bij een Amsterdamse start-up op het gebied van management consultancy. We wisselden wat berichten uit en ze vertelde dat haar bedrijf iemand zocht. Lang verhaal kort: een paar weken later begon ik daar als Stakeholder Engagement Manager. De manier waarop ik deze baan kreeg was zo onverwacht, maar ik denk dat het zo werkt in het leven: soms moet je maar geluk hebben dat je de juiste kans krijgt op het juiste moment.

“Momenteel heb ik een jaarcontract tot oktober, en omdat ik nog onder mijn zoekjaarperiode val, heb ik voorlopig geen werkvergunning nodig. Ik heb uitgelegd aan mijn werkgever dat, doordat ik uit Venezuela kom, ik een sponsor nodig heb om in Nederland te kunnen werken als kennismigrant. Ze zeggen dat ze graag garant staan, mits ik mijn functie goed uitvoer. Mochten ze later toch van gedachte veranderen, dan heb ik alvast een plan B voor in september: terug naar de EUR voor een masteropleiding.”