Op het bureau van haar keurige kamer in het Oude Noorden heeft Tirza (18) een kaart staan. ‘Bless this mess’ staat erop. “Ik heb natuurlijk opgeruimd voor vandaag”, vertelt ze eerlijk. “Al is het hier nooit echt een bende. Hoe lang mijn nieuwe kamerplant het gaat overleven, is nog maar de vraag. Die staat hier nu pas een paar dagen.”
Het bureau gebruikt ze eigenlijk niet. “Het liefst studeer ik op bed. Kussen in mijn rug, boeken en aantekeningen om mij heen. Zo leer ik het best.” En deze studiehouding werpt zijn vruchten af, want Tirza heeft alle studiepunten tot nu toe binnen. “Ik wacht nog wel op een cijfer van een laatste tentamen. Daar is iedereen wel bang voor. Al zal het niet zo erg zijn als bij Bedrijfskunde. Mijn huisgenootje vertelde dat daar eerder dit jaar hele diepe onvoldoendes zijn gevallen.” Tirza heeft in totaal twee huisgenoten, eentje aan het einde van de gang en een ander zit nog een trap hoger. Nóg een trap hoger, want het is al een kleine klim. Het voordeel is wel dat Tirza nu een hele lichte en zonnige kamer heeft.
Na het eerste (De gezonde mens) en het tweede blok (Hart, nieren en longen), gaan de eerstejaars Geneeskunde dit nieuwe blok in op acute geneeskunde. “We gaan van maanden theorie over naar de praktijk, een eerste beetje in ieder geval”, zegt Tirza enthousiast. Nu heeft ze nog geen idee hoe ze mensen op straat kan helpen als zij plots in elkaar zakken, maar ze kijkt ernaar uit dat wel te kunnen. “Mijn studie heeft mij ook echt al wel veranderd. Ik ben meer bewust geworden van de kwetsbaarheid van het leven. Daarom ben ik extra dankbaar voor mijn gezondheid, en die van de mensen om mij heen.”
Niet alleen over de studie is ze te spreken, eigenlijk wordt ze zeker zo vrolijk van haar studiegenoten. Naar college gaan vindt Tirza dan ook vooral erg gezellig. “Zeker met mijn studiegroepje kan ik het goed vinden. We gaan regelmatig samen eten, maar ook samen sporten.” Dan staan de geneeskundestudenten samen te zweten bij de groepslessen van Conny bij Erasmus Sport.

Tirza’s tweede studiejaar belooft nu al een drukke periode te worden. Dit eerste jaar staat in het teken van het bindend studieadvies halen, maar daarna wil ze meer ondernemen. “Ik hoop een baantje te vinden in het Erasmus MC. Dat kan alleen maar als ik dit jaar mijn propedeuse haal.” Ze wil ook lid worden van een studentenvereniging, en ze heeft er al een op het oog: studentenroeivereniging Skadi. Niet alleen omdat de Skadi-loods net aan de andere kant van de Gordelweg is, en dus onwijs dicht bij haar huis. “Het lijkt mij een hele leuke vereniging. Met jaargenoten vul je een eigen boot, dat is toch super gezellig! Ik denk dat ik hier beter pas dan bij de andere studentenverenigingen in Rotterdam.” Tegen de ontgroeningen ziet ze totaal niet op. “Ik ben niet bang voor de ontgroening bij Skadi, die hoort erbij.”
Voor zover je ‘Skadi’, ‘studentenvereniging’ en ‘ontgroening’ in een zin kunt noemen natuurlijk.
Reageren niet meer mogelijk.