Nog een aantal dagen tot de deadline van mijn masterscriptie. Momenteel zit ik als een kluizenaar afgezonderd van de buitenwereld achter mijn bureau aan het beeldscherm van mijn laptop gekluisterd, omringd door stapels artikelen, boeken, losse velletjes, grote koppen halfvol met koffie en talloze lege blikjes (suikervrije) energydrank. Als mijn vriend de kamer betreedt – vrijwel het enige sociale contact dat ik in deze periode heb – houdt hij uit mededogen zijn mond over de beestenbende die het momenteel op mijn kamer is.
Als masterstudent opgesloten op je studentenkamertje of in de universiteitsbibliotheek, gefocust op SPSS-analyses en het transcriberen van interviews, of ondergedompeld in artikelen om nog de laatste stukken van je scriptie te perfectioneren, is het niet ongebruikelijk om stress te ervaren. Zijn mijn analyses wel correct uitgevoerd? Heb ik alle feedback goed verwerkt? Heeft mijn stuk eigenlijk wel voldoende diepgang? Lukt het me om alles op tijd af te krijgen? Deze vragen kunnen een groot gevoel van onzekerheid geven. Je vraagt je af wat er gaat gebeuren en of het allemaal wel goed komt.
Hoewel je sommige van deze vragen zelf kan beantwoorden, bijvoorbeeld door je volledig in te zetten om je doel te behalen, blijft die onwetendheid over de uiteindelijke afloop aan je knagen, of het nu om je scriptie gaat of een sollicitatie. Gaat het goed komen met mijn thesis? Word ik straks wel aangenomen voor die nieuwe functie waarop ik heb gesolliciteerd? Door mezelf te plagen met dergelijke vragen vergeet ik soms te genieten van wat ik aan het doen ben.
Volgens de Indiase dichter Rabindranath Tagore is het heel simpel om gelukkig te zijn, maar heel moeilijk om simpel te zijn. Jezelf bombarderen met vragen helpt niet bij het ‘simpel en gelukkig zijn’. Mijn remedie tegen zulke vragen en piekergedachten is daarom om vaker stil te staan bij kleine overwinningen, bijvoorbeeld door even te vieren dat ik weer een nieuwe alinea van mijn scriptie goed heb afgerond.
Nog drie dagen te gaan tot de deadline. Hoewel ik nog veel moet doen en stiekem al verlang naar de vakantie en naar leuke dingen doen, geeft het me een fijn gevoel om nog eventjes aan mijn masterscriptie te kunnen werken. Nog genoeg kleine overwinningen voor de boeg. Het is het helemaal waard, zelfs al die uren als kluizenaar.
Pooja Guptar doet een master Media & Business
