‘Het zou geforceerd zijn als ik het Suikerfeest hier probeer te vieren net als thuis’

“In mijn land is het Suikerfeest een grote gebeurtenis”, vertelt Mariem Ait Belhadj, studente Psychologie uit Marokko. “We beginnen de dag met het Eid-gebed waarna we genieten van lekkere feestmaaltijd. Familie komt bij elkaar, iedereen is blij en trots dat ze de hele vastenmaand hebben doorstaan. Kortom, heel het land is in de feeststemming.”

Belhadj woont drie jaar in Nederland en sindsdien is het Suikerfeest voor haar een doodnormale dag. “Hier vier ik geen Suikerfeest omdat je toch de sfeer van huis niet kan proeven, wél haalde ik in mijn eerste jaar Marokkaanse koekjes in huis, gewoon voor het leuke.”

KASEUR, de koepelorganisatie van multiculturele studentenverenigingen van de EUR, organiseert geen activiteiten voor het Eid-feest. “Er wordt dit jaar, voor zover ik weet, geen aandacht besteed aan de viering van het Suikerfeest. Het is wel een leuk idee voor komend collegejaar”, vermeldt voorzitter Jennifer Onyenze.

Hetzelfde geldt voor de vereniging van Indonesische studenten, PPI Rotterdam. “PPI hoeft niets te organiseren want de Indonesische Ambassade zorgt er altijd voor dat we het Suikerfeest bij hen kunnen vieren”, legt PPI-lid Fiandra Azzahra, tweede jaars IBCom, uit.

Met Suikerfeest gaan de meeste Indonesische studenten naar Den Haag waar ze na het Eid-gebed welkom zijn om bij de Indonesische ambassade een feestje te vieren. “De ambassade zorgt altijd voor lekker eten en een gezellige sfeer”, zegt Azzahra. “Waardoor we ons voor één dag wanen in ons thuisland.”

Op de vraag of zij de viering mist, schudt Belhadj haar hoofd. “Nee, ik ben me er volkomen bewust van dat het hier anders is. Het zou geforceerd zijn als ik het Suikerfeest hier probeer te vieren net als thuis.”

Bij Eliz Hafaz werkt het net iets anders. Dit jaar viert Hafaz, een Turkse studente geboren en getogen in Bulgarije, haar tweede Suikerfeest in Nederland. “Ik heb de sfeer van Ramadan en het Eid echt gemist, hoor. Vorig jaar deed ik niets, behalve uit eten gaan met een moslimvriendin, omdat ik niet alleen wilde zijn tijdens het Suikerfeest.”

Gelukkig ziet het er dit jaar beter uit voor Hafaz. “Deze keer komt mijn broer mij bezoeken vanuit Groningen. Samen gaan we een dag later naar onze ouders in Bulgarije om het Suikerfeest te vieren.”