“Dan maak je maar zin”, zei mijn moeder vroeger als ik op een zielig toontje iets mompelde over buikpijn, omdat ik geen zin had om weer een hele dag op school te zitten. Jaren later ontdek ik dat zin maken ook nog eens het doel van het leven blijkt te zijn. Tenminste, als je student bent en de mogelijkheden om je eigen toekomst te creëren oneindig lijken.

Als je zin wil maken, ben je op de Erasmus Universiteit in ieder geval aan het juiste adres. Elke week staat er wel een studievereniging of faculteit in de C-hal of bovenaan de roltrappen in het T-gebouw, gewapend met wervende teksten, te wachten op studenten die wel wat zin kunnen gebruiken. Wanneer ik de stands heb weten te ontwijken op weg naar de koffiebar, krijgen de teksten me alsnog te pakken via de bedrukte bekertjes koffie waar ik uit drink: ‘Be the change’, ‘create your own success’. Ik wil gewoon koffie drinken, maar krijg de mogelijkheid om een levensdoel te hebben er gratis bij.

De oproep om zin te geven aan mijn leven kwam laatst ook van iets dichterbij huis, toen ik een boek opensloeg dat al vijf jaar onaangetast op mijn boekenplank stond. Misschien was het leiding van bovenaf dat juist dit werk  – dat namelijk Een ongewoon gesprek met God heet – me ineens opviel. De auteur, Neale Donald Walsch, beweert dat hij een gesprek met God heeft gehad. Niet de God van een bepaalde religie, maar een God die ons de volgende gouden regel op het hart drukt: dat wij allemaal de schepper worden van ons eigen leven. Deze regel beviel me wel, maar verhoogde ook de druk om mijn leven nog meer zin te geven.

Er lijkt als student niet te ontkomen aan het wedstrijdje ‘wie ontwerpt zijn mooiste toekomst’. Maar ondanks de druk om – voordat het te laat is – een zinvol leven te creëren, probeer ik mijn hoofd vooral koel te houden. En ook al vind ik al die Engelse teksten een beetje overdreven, ik probeer het positief in te zien en denk daarbij aan wat God tegen Walsch in het boek zegt: zegen alle dingen die op je pad komen, ook al zou je er zelf niet voor kiezen. ‘Koffie drinken uit een onbedrukt bekertje is ook weer zo saai’, denk ik dan maar.

Marnix ’t Hart studeert filosofie aan de EUR