De afgelopen weken zijn ze weer overal te zien in de stad: posters van politieke partijen. Tegelijkertijd worden we via allerhande mediakanalen ouderwets doodgegooid met gebruikelijke oneliners en slogans. Het is dan ook de tijd voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen.
Voor de een is het zien van die posters of het horen van die sound bites de enige manier waarop hij bij de verkiezingen betrokken zal zijn; de ander wil inderdaad graag stemmen om zo invloed te hebben op de ontwikkelingen in zijn of haar stad. Ikzelf vraag me rondom verkiezingen altijd af hoeveel invloed mijn stem uiteindelijk zal hebben. En of ik wellicht ook op een andere manier invloed zou kunnen hebben – zonder dat ik zo’n boos iemand word die dan maar niet stemt en een weerzin ontwikkel tegen de democratie.
De posters bekijkend valt het me altijd op hoe groot de lijsttrekkers op de posters worden afgebeeld. Op zich niet gek: het is best fijn om een beeld te hebben van degene op wie je misschien gaat stemmen. Toch schiet dan de gedachte door mijn hoofd dat het eigenlijk vreemd is om je stem aan iemand toe te vertrouwen, die je alleen op zo’n groot stuk papier gezien hebt – en wellicht nog wat heb horen zeggen ergens. Echt kennen doe je zo iemand natuurlijk helemaal niet.
Ik dacht ook aan wie ik mijn stem zou toevertrouwen, iemand die niet meedoet in de politiek maar wel navolgbaar is. Ik kwam als vanzelf uit bij Jezus, al zou ik niet weten hoe hij eruit heeft gezien. Wel weet ik genoeg van zijn leven en denken door te lezen in de Bijbel om op hem te durven stemmen, mocht hij mee hebben gedaan aan de gemeenteraadsverkiezingen van Rotterdam.
Ik weet ook niet of Jezus een slogan zou bedenken om door de stad heen te communiceren – wellicht iets als ‘Laat de kiezers tot mij komen’ – maar zelf vind ik de uitspraak van Neil Armstrong wel bij zijn manier van werken passen zette: ‘One small step for man, one huge leap for mankind.’ Jezus had wereldwijde ideeën voor ogen, maar begon met kleine stappen. Zoals het contact maken met het uitschot van de toenmalige samenleving, en het vergeven van zijn vijanden, om uiteindelijk zijn leven te geven voor de mensheid.
Ik ben hier geen reclame aan het maken voor een christelijke partij, wees gerust. Maar wel wil ik hier een pleidooi houden om de bedoeling van Jezus – namelijk mensen aansporen om te doen wat hij heeft voorgedaan, zodat samenlevingen veranderen in een richting die voor iedereen goed is – te gebruiken als leidraad bij het uitbrengen van je stem. Het mooie daarvan is dat het niks afdoet aan het stemmen op een politieke partij, en je toch meer kans geeft om invloed te hebben op onze stad. Want stel je eens voor wat er zou gebeuren als iedere Rotterdammer zijn medemens belangrijker gaat vinden dan zichzelf.
Marnix ’t Hart studeert filosofie aan de EUR
