Valerija in de VS #1: ‘Zelfs als het buiten 10 graden is, dragen meisjes sandalen.’

Beste Eefje,

Taiwan klinkt ontzettend tof! Het op en neer lopen op een berg ken ik maar al te goed, want in de afgelopen drie weken sinds ik in de VS ben aangekomen, had ik hetzelfde. Western Washington University, in de Amerikaanse staat Washington, is met al haar heuvels inmiddels mijn thuis geworden. De lampjes en foto’s in mijn kamer maken alles een stuk huiselijker, zelfs als ik de kamer met iemand anders deel. Gelukkig kunnen mijn kamergenootje en ik goed met elkaar overweg – ’s nachts snurken we allebei dus niemand wordt wakker van de ander. De weg op campus kan ik prima vinden. Elke ochtend op weg daar naartoe loop ik door een arboretum, met tig heuvels waar je steeds omhoog en omlaag gaat. Daar zijn mijn kuiten, nu ik dat een tijdje doe, wel aan gewend (behalve dan die ene knie die ik open heb gehaald aan een rots).

Ik dacht altijd veel te weten over de VS, maar het beeld dat films en series schetsen is toch anders dan de werkelijkheid. Sommige dingen had ik wel verwacht, vooral qua eten. In alles zit verdomd veel suiker, en laat dat nou hetgeen zijn waar ik het snelst misselijk van wordt. Bij de Starbucks op de campus probeerde ik een koffie met magere melk te bestellen, maar ik kreeg ‘suikervrije vanille.’ Het is niet allemaal ongezond natuurlijk, maar met de hoge prijzen hier reik je toch snel naar noedels uit een pakje en een appeltje voor de vitaminen. Ik woon in een appartement net buiten de campus, dus ik heb geen meal plan waarmee ik meerdere maaltijden in een dining hall kan halen – tussen lessen door snacken wordt dus snel prijzig.

De campus zelf is wel zoals ik had verwacht: groot en druk. Alles is nog mooi groen hier – Washington heeft als bijnaam The Evergreen State – en de Amerikaanse vlag hangt overal. Een van mijn favoriete bezigheden is anderen observeren, terwijl ik van het ene naar het andere gebouw loop. Vooral studenten zijn fascinerend: ze dragen bijna allemaal sportkleding en zelfs als het buiten 10 graden is, dragen meisjes sandalen. Volgens mij word je in Nederland raar aangekeken als je in je legging aan komt lopen op de campus.

Afgelopen weekend was ik met vrienden in Seattle en legde een meisje dat ik tegenkwam uit waarom ze op sandalen loopt. Vaak moeten ze hele middagen en weekenden werken omdat de overheid ze bijna geen geld geeft, dus als ze eindelijk uit hun werkkleding zijn willen ze hun voeten de ruimte geven.

Over Seattle gesproken, daar heb ik mijn eerste impulsieve beslissing genomen. Dat meisje kwam ik tegen in de rij om op Friday the 13th mijn eerste tattoo te laten zetten. Ik wil al jaren een tattoo, maar telkens was ik bang om er mee door te gaan. Hier besloot ik spontaan om het te doen. Mijn kamergenootje vertelde me over een deal waar je een tattoo of piercing voor $13 kan laten zetten, dus we hebben daar met een groep vrienden zeven uur in de kou gestaan. Het was het waard, gelukkig: ik heb nu een kleine tattoo op mijn enkel, een berglandschap! Nu wil ik er nog wel eentje.

Heb jij in de tijd dat je in Taiwan bent iets gedaan dat je in Nederland misschien nooit had gedaan of gedurfd? Of ga je dat misschien doen?

Groetjes uit het zonnige Bellingham,

Valerija