Ontruiming Polak: ‘Opeens moesten we het pand verlaten’

“Vier mannen kwamen de verdieping op en zeiden dat iedereen het pand moest verlaten”, vertelt Amie Vroonland (23), masterstudent Health Care Management. Ze zat donderdagavond op de eerste verdieping van het Polakgebouw toen ze gesommeerd werd naar buiten te gaan.

“Ze vertelden niets, het enige wat ze ons vertelden is dat we het pand zo snel mogelijk moesten verlaten. Ik kon nog rustig mijn spulletjes pakken en vertrekken. Het feit dat ze niets zeiden maakte het wel een beetje gek. Een vriendin zei nog tegen me: straks is hier iemand binnen die iets gevaarlijks wil doen.”

Met de kennis van nu weten we dat de veiligheid van de vloerconstructie niet gegarandeerd is in het Polakgebouw. De constructie is vergelijkbaar met die van de parkeerplaats bij het vliegveld in Eindhoven, die afgelopen mei instortte. Daarop besloot het College van Bestuur het pand te ontruimen.

“Het ging allemaal redelijk snel en daarom hebben sommige studenten hun spullen moeten laten liggen”, vertelt EUR-woordvoerder Jacco Neleman. De universiteit heeft geregeld dat deze spullen afgehaald kunnen worden bij het kantoor van de beveiliging.

Maar nog niet alle spullen zijn uit het Polakgebouw, zo blijkt. Een studente komt het beveiligingsgebouw binnenlopen en vraagt naar haar boeken, die nog in de kluisjes van het Polak-gebouw zitten. Ze vangt bot. “Die hebben we helaas nog niet geleegd.” Hoe het nu verder moet, is afwachten.

Ook de ondernemers in de plint van het Polakgebouw weten nog niet precies wat ze te wachten staat. Kapster Lydia, die met haar kapperszaak in de plint van het Polakgebouw zit, moest gisteravond haar zaak vervroegd sluiten. Ze was bezig met een klant toen hoofd Retail Bas Takens haar vroeg om het pand te verlaten. “Ik ben me doodgeschrokken, kon wel janken. Maar de beveiligers bleven heel rustig en waren aardig. Ik mocht het haar van de klant nog even afmaken en toen kon ik rustig vertrekken.”

“De beveiligers konden ons gisteravond niet vertellen wat er aan de hand was. Maar ze stelden me wel gerust. Nu is het afwachten. Vanmorgen kwamen we met de andere winkeliers uit het Polakgebouw samen om een bakkie koffie te drinken. Nu we weten dat er instortingsgevaar is, snappen we ook wel dat we er voorlopig niet in kunnen. We zijn nog niet geïnformeerd over hoe nu verder.”

Hartverwarmend zijn alle berichtjes die ze krijgt van haar klanten. “Wel minstens honderd, het ging de hele nacht door. Ze leven allemaal mee, iedereen is super aardig. Zelfs mensen van buitenaf – die niet meer op de campus komen – maar nog wel hun haar laten doen door mij, laten van zich horen.”