Bij de bushalte op de Kralingse Zoom komt Thijs den Boer (20) prompt drie bekenden uit de Hoeksche Waard tegen. Toevallig zijn ze allemaal eerstejaars Psychologie die elkaar kennen van de middelbare school in Oud-Beijerland. Thijs is onderweg naar zijn geboorte- en woonplaats Numansdorp, 30 kilometer van campus Woudestein.
'Psychologie voelt 'n stuk beter'
In de bomvolle bus vertelt Thijs waarom hij vorig jaar na twaalf weken stopte met zijn studie Bedrijfskunde. “Het paste totaal niet bij mij. Er was één vak wat ik interessant vond: Gedrag en organisatie, omdat het over mensen ging. Toen wist ik dat ik Psychologie moest gaan doen.” Inmiddels heeft hij er vier weken studie opzitten. “Dit voelt een stuk beter.”
Toch vond hij verhuizen als eerstejaars nog wat riskant. “Eerst maar eens kijken of het lukt om dit jaar 60 punten te halen.” Op de Van Brienenoordbrug wijst hij naar De Kuip. “Daar kijk ik altijd even naar als we langsrijden. Uiteindelijk wil ik wel op kamers in Rotterdam, al is het alleen maar voor Feyenoord. En ik wil ook het studentenleven meemaken.”
Nu reist hij drie keer in de week heen en weer vanaf Numansdorp, achterin de bus met oordopjes in luisterend naar muziek. “Van klassiek tot hiphop tot Ierse folk.” Na een half uur moet er op busterminal Heinenoord worden overgestapt. “Ik werk hier vlakbij bij een internet postorderbedrijf, vierentwintig uur in de week. Vorig jaar werkte ik daar fulltime nadat ik met Bedrijfskunde gestopt was, toen had ik geen hersenen meer over aan het einde van de dag.”
Voetballen in het lokale bierteam
Ondertussen rijden we langs een rij indrukwekkende villa’s. “Dit is Mijnsheerenland, hier wonen alle rijke tattas.” In zijn vrije tijd speelt Thijs ter ontspanning gitaar. “Ik zing er ook bij. Alles van The Pogues, bijvoorbeeld.” Daarnaast voetbalt hij met vrienden bij de lokale voetbalvereniging. “Een bierteam. Het is altijd maar kijken of we de avond halen. Dat zou ik wel missen als ik hier niet meer woon, die gekte van de jongens met elkaar, voetbal en het drinken. Dat is echt dorps.”
Uitgaan is in Numansdorp beperkt tot één kroeg: Café Winners. “Wij noemen het Club W, dan klinkt het nog een beetje stoer. Soms zijn er avonden dat er tien man en een ezel binnen zijn, maar af en toe is iedereen er en wordt er tot 5 uur ‘s ochtends gedanst.” Uit het raam kijkend: “Nu ik het zo bewust aan jou laat zien, zie ik eigenlijk pas hoe mooi de Hoeksche Waard is. Als ik ooit wegga, kom ik zeker terug. Ik wil mijn pensioen wel doorbrengen in een dorp.”
