Smakeloze passievruchten

Het klinkt als een goede toevoeging aan je cv: “Ik heb een passie voor zus en zo.” Ik weet vrij zeker dat veel van ons dit ook tijdens hun sollicitatiegesprek zeggen.

Laatst kwam ik er echter op onprettige manier achter dat ergens een passie voor hebben slechts een oppervlakkige vereiste is, tenminste op mijn stageplek. Dus ik begon met een klein hobbyprojectje: ik probeer passie in mijn dagelijks leven in te brengen.

Ooit schreef ik voor een wedstrijd speechen een toespraak. Mijn slotzin was: “Mijn passie is een ware vriend die me nooit in de steek laat.” Ik heb ongeveer zes jaar volgens deze woorden geleefd, totdat ik aan de slag ging als stagiaire bij een kantoor in Amsterdam. Ik doe daar redactiewerk dus ik besteed veel tijd aan schrijven. Dat is – afgezien van de momenten waarop ik zonder inspiratie zit – fantastisch.

Wanneer ik echter aan een stuk ga beginnen, moet ik mezelf eraan herinneren dat ik dit leuk vind. Vaak is dat dus een dikke leugen. Toen ik solliciteerde voor deze stage, waar ik nu een paar maanden mee bezig ben, waren de taken in de omschrijving precies wat ik wilde doen. Een aantal van mijn vrienden die ook op zoek waren naar een stage, stuurde me deze vacature door, omdat ze vonden dat die goed bij me paste. Tot op zekere hoogte is dat ook zo.

Ik schrijf elke dag. Het zijn niet de creatieve opiniestukken waar ik aan gewend ben, maar het is tenminste iets. Ik speel met woorden en ontdek nieuwe manieren om taal te gebruiken. Soms zegt mijn collega: “Wat ben jij creatief in die korte blurbs die je schrijft.” Vroeger zou ik waanzinnig blij zijn geweest als iemand met haar functie mij creatief noemt. Waarom haal ik daar nu totaal geen voldoening uit?

Diezelfde collega vertrouwde me toe dat ze haar huidige baan bij ons kantoor gaat opzeggen, omdat ze niet de creatieve voldoening krijgt waar ze naar op zoek is. We zijn in dat opzicht gelijk: we schrijven allebei graag diepgaande stukken en houden ervan de dingen die we hebben ontdekt te bestuderen en becommentariëren. “Idealiter vind je een baan waarin je dat allemaal kunt doen”, vertelde ze me. Daar zijn we het over eens. “Maar zo veel banen waarin je telkens weer een persoonlijk onderwerp mag kiezen om uit te pluizen, zijn er niet.”

Nou, mooi is dat.

Als iemand zo’n baan voor me heeft, laat het me dan weten. Ik denk echter dat ik mijn liefde voor bepaalde dingen beter in toom kan houden om teleurstelling te voorkomen.