Comeback “De Lekkerste” onwaarschijnlijk: ‘Concurrentie voor HAS’

De EUR stelt dat een terugkeer op de campus daarom ‘niet voor de hand ligt’. “Wij hebben ervoor gekozen om ondernemers te concentreren in de Food Plaza. Onderlinge concurrentie wat betreft productaanbod wordt niet gestimuleerd’’, laat een woordvoerster optekenen. In het drie jaar geleden geopende foodcourt zit HAS Döner Kebab gevestigd.

“De Lekkerste”-uitbaters Hidayet (66) en Ümüs (59) Aslan deden deze maand een oproep aan de fans van wat Erasmus’ bekendste dönerstek genoemd mag worden. De kar van het echtpaar, die vijf dagen per week naast de tennisbanen geopend was, verdween eind 2013 van de campus.

De twee ondernemers kregen de keuze om mee te verhuizen naar het foodcourt óf te stoppen op de campus. Het werd dat laatste: de omhooggeschoten huur was voor hen ‘onbetaalbaar’. Ze spreken van 50.000 euro per jaar. De universiteit doet over ‘financiële details’ geen uitspraken, maar stelt dat het genoemde bedrag niet klopt.

De universiteit zegt te ‘begrijpen’ dat de familie haar plek op de campus mist, maar alles gedaan heeft om een vertrek te voorkomen. ‘’Wij hebben diverse gesprekken met het echtpaar gevoerd en zorgvuldig naar een oplossing gekeken.’’

Zo is de twee direct gevraagd om mee te draaien in het foodcourt. ‘’Dat bleek niet haalbaar. Een en ander had te maken met de gevraagde openingstijden, variatie aan productaanbod en de internationale uitstraling.’’

Het echtpaar, dat naast de tennisbanen 275 euro per maand voor haar drie keer verlengde contract betaalde, wijst zelf naar de veel hogere huur. En de ‘belachelijk hoge omzet’ die zij jaarlijks zouden moeten draaien.

Een woordvoerster zegt ook dat Ümüs Aslan een baan aangeboden heeft gekregen bij het HAS Döner Kebab-filiaal op de campus. ‘’Om de binding met de campus en studenten niet los te hoeven laten.’’ Tot slot is er in overleg met de gemeente nog naar een andere locatie in de stad gekeken. ‘’Alles afwegende heeft of kon het echtpaar geen gebruikmaken van de mogelijkheden, waarschijnlijk mede vanwege de ziekte van meneer.’’

Hidayet Aslan heeft kanker in zijn hals, al jaren. De ziekte is momenteel goeddeels onder controle, maar hij zegt meer last te krijgen door stress. En het min of meer gedwongen vertrek van de campus gééft juist stress, zegt de ondernemer, die in 2011 al begon met het ophalen van handtekeningen. Hij verzamelde er 1.300, iets wat de universiteit toentertijd ‘wat voorbarig vond, twee jaar voor er mogelijk iets gebeurt’.

Het zou de ondernemer ‘onbeschrijfelijk blij’ maken als hij zou kunnen terugkeren. Zo ook zijn vrouw, die zich vanaf 2006 een ‘moeder’ van alle studenten voelde omdat zij haar van alles over hun privéleven vertelden.

Dochter Dilek bestrijdt dat de onderhandelingen spaak liepen door de ziekte van haar vader. In maart 2013, toen het vertrek aanstaande was, schreef zij een brief aan het College van Bestuur. Of het bestuur met haar om de tafel wilde over de situatie. ‘’Zijn werk geeft hem het gevoel de ziekte te kunnen overwinnen’’, schreef ze. ‘’Het is zijn grootste wens om nog enkele jaren op de campus te kunnen blijven.’’

Het lijkt vooralsnog bij een wens te blijven.