Welcome to the real world

Het is vrijdagavond acht uur als ik op mijn fiets stap. Het is niet de eerste keer dat ik me bedenk dat mijn zomerjas niet bestand is tegen de koude herfstwind, maar een winterjas kopen was de afgelopen weken geen prioriteit, en zeker niet vanavond.

Mijn bijna eeuwige zomer is voorbij en het wordt tijd dat ik dat accepteer. Als je een hele zomer doorbrengt op de Adriatische Zee, vergeet je bijna wat een jas is.

Ja, ik heb een hele zomer in Kroatië doorgebracht om jonge mensen van eiland naar eiland te varen als schipper voor een reisorganisatie en ja, dat was net zo goed als dat het klinkt. ’s Ochtends vroeg een duik nemen in het kristalheldere water om de dag goed te beginnen, drijvende festivals op de open zee en verfijnde diners in middeleeuwse kastelen met adembenemende uitzichten: niet voor niets luidt het motto van de organisatie ‘Nothing Like The Real World’.

Helaas is niets van dat alles de huidige realiteit. Mijn korte fietstocht naar de campus is voorbij en ik kom aan bij het Polak-gebouw, ook wel bekend als een fancy maar treurig excuus voor een universiteitsbibliotheek. Het felle kunstmatige licht, de zuchtende mensen en de talloze lege koffiebekers laten er geen twijfel over bestaan: hier is het geen zomer.

Ergens tussen het empirisch bewijs voor een tweelaags bestuursmodel en een herziene formule voor de gewogen gemiddelde kosten van vermogen dwalen mijn gedachten af en ik ben weer terug in Kroatië, bij een feest op wederom een waanzinnige locatie. Ik slaap in mijn hangmat, drink champagne in mijn boot ergens in een afgelegen baai en doe mee aan de regatta met vijftig andere schepen: ga ik de race nu eindelijk eens winnen?

Ik schrik op uit mijn dagdroom als een stem door de intercom klinkt. Het is 23.50 uur en het Polak-gebouw gaat over tien minuten sluiten. Fantastisch. Dat betekent dat ik nog precies 13 uur en 40 minuten heb om alles over vermogensstructuren in een aangenomen hypothetische omgeving met een perfecte en rationele kapitaalmarkt waar informatieassymmetrie niet bestaat in mijn hoofd te stampen voordat mijn examen begint. Welcome to the real world.