Een bijzonder moment voor Erasmus University College. Vandaag studeert de allereerste lichting af. 48 studenten ontvangen vandaag hun bachelordiploma.
“Niemand liep de kantjes er vanaf bij EUC. Dat werkt motiverend,” vertelt Roan Laenen. Hij is student van het eerste uur van EUC, net zoals Sabine van Ameyde, Lauren Verheijen en Koen Wies. Nu, aan het eind van hun avontuur blikken ze terug op hun studententijd. “Als eerste lichting, was het onvermijdelijk dat we de proefkonijnen waren. Dat was niet noodzakelijk iets negatiefs, het had ook zo zijn voordelen.”
Sabine van Ameyde (21) Brits / Nederlands
“Toen ik dit avontuur begon, verwachtte ik niet onderdeel te worden van zo’n hechte gemeenschap. Daarom houd ik van de “college” ervaring, met z’n allen samenleven in hetzelfde gebouw (Student Hotel) voor een heel jaar.
Het idee is geweldig, omdat het echt helpt eerstejaars te integreren in de stad. Het bespaart hen de vervelende taken zoals het zoeken naar een kamer, meubels, huisgenoten en ga zo maar door, klusjes die echt zwaar zijn voor een newbie, vooral als je uit een andere stad of land komt.
EUC heeft de regel dat je één jaar in het Student Hotel mag wonen. De timing was goed in balans, het geeft studenten de mogelijkheid om hun vleugels uit te slaan in het tweede jaar.
Ik moet zeggen dat ik een breder scala aan keuzes van EUC verwachtte omtrent cursussen. Toch was ik onder de indruk van de zeer specifieke cursussen. We konden bijvoorbeeld een cursus in Nanobiologie volgen. Als eerste lichting studenten, dienden we onvermijdelijk als proefkonijnen. Dit is niet per se slecht, proefkonijn zijn had ook zo zijn voordelen. Docenten waren soepeler met tentamens en opdrachten, want alles was nog steeds een work in progress. Aan de andere kant, betekende dat er meer onzekerheid was over studiepunten en welke cursussen beschikbaar waren. Dat was zeker een nadeel.
Mijn plannen voor de toekomst zijn nog een beetje onduidelijk. Ik ga nog geen master volgen, omdat ik nog niet zeker weet wat ik wil gaan doen. Ik ben op zoek naar een stage in Londen, ik zou graag willen werken in de marketingsector of de internationale ontwikkelingssector.
Ik ben door EUC een beter mens geworden. Ik heb mezelf beter leren kennen en ik groeide op met de vrienden die ik ontmoette in mijn eerste jaar. Ik ben ook trots op het feit dat ik voorzitter ben van de Kembé stichting, in dat opzicht overtrof ik mijn eigen verwachtingen. Ook ben ik natuurlijk trots dat ik dit jaar ga afstuderen.
Toch weet ik niet zeker of ik opnieuw voor dit type onderwijs zou kiezen, vanwege de achtergestelde positie op de arbeidsmarkt. De meeste mensen weten niet wat een university college is en het label Liberal Arts and Sciences geeft mensen niet een idee wat we nou eigenlijk studeren. Om die reden zou ik de naam van de studie willen veranderen.
Roan Laenen (21): “Ik heb elke kans gegrepen die EUC me aanbood”
“Op zondagmiddag je essay bespreken met je tutor via Skype, dat is nou een voorbeeld van de toewijding die de EUC-medewerkers hebben. Dat zo iemand op zondag tijd voor jou heeft en je helpt vind ik echt bijzonder.
Niet alleen het contact met de docenten, maar ook met mijn medestudenten was goed. Iedereen kende elkaars naam. Ook niet zo heel moeilijk, aangezien je gemiddeld met 20 mensen in colleges zit en met werkgroepen met tien studenten.
Iedereen had zo zijn eigen interesses, de een maakte films, de ander weer muziek. Maar een ding was bij iedereen hetzelfde, de drang om helemaal voor je studie te gaan. Niemand liep de kantjes er vanaf. Dat werkt motiverend. Je gaat niet onvoorbereid naar college als je weet dat al je studiegenoten wel de nodige voorbereidingen hebben getroffen.
Ik koos voor Rotterdam, vanwege de kleinschalige colleges en het feit dat er naast een breed curriculum ook een aparte hoofdrichting in Economics & Business was. Daar heb ik geen moment spijt van gehad. Want ik heb hier echt de mogelijkheid gehad om mijn interesses te ontwikkelen en uit te diepen. Omdat het curriculum van EUC zo breed is, heb ik een basis in zoveel verschillende vakgebieden. Je hebt overal wel een goed beeld van. De ene keer heb je bijvoorbeeld college van Zihni Özdil over racisme in de westerse wereld, en de andere keer leer je over hoe planeten worden gevormd in een vak over het ontstaan van de wereld. Die breedheid aan kennis neem ik mijn hele leven mee.
Samen studeren en wonen in het eerste jaar vond ik fantastisch. Ik heb daardoor een hele sterke band met mijn studiegenoten. Ik ben zelfs met een groot deel, zo’n 35, op vakantie gegaan. Doordat je het eerste jaar samenwoont, heb je zoveel dezelfde dingen meegemaakt. Je eet samen, je feest samen en deelt zelfs de ergerlijke herinneringen zoals het naar beneden lopen in je pyjama omdat het brandalarm alwéér was afgegaan. Zulke herinneringen koester ik.
Waar ik dankbaar voor ben, zijn de mogelijkheden die EUC geeft aan haar studenten. Zo heb ik meegedacht aan een nieuw concept voor klassieke muziek in opdracht van het Philharmonisch Orkest Rotterdam of bij een Rotterdams architectuur bureau een nieuw idee voor een gebouw ontwikkelt. Omdat de colleges zo klein waren, kon je ook echt een gesprek aanknopen als er iemand een gastcollege kwam geven. Zo hebben we leuke masterclasses gehad van de CEO van Shell en van Jan Peter Balkenende.
Als ik zo terugkijk, had ik wel wat meer willen genieten van mijn studententijd. Ik heb iedere mogelijkheid om me te ontwikkelen aangegrepen, dit was leuk, maar kostte ook veel tijd. Hierdoor heb ik ook vaak stress gehad om alles af te krijgen, terwijl ik wat meer had moeten genieten. Toch zou ik niemand aanraden om het rustiger aan te doen. Je moet juist alle kansen grijpen dat EUC je biedt, waar anders krijg je nog eens dezelfde kans?”
Erasmus University College is in 2013 opgericht. Het internationale honours college startte met 79 studenten waarvan er 66 overbleven. 48 van hen krijgen op 8 juli hun diploma uitgereikt, de andere 18 studenten zullen binnenkort volgen. Zij zijn nog bezig met double majors, extra vakken of hebben hun verblijf in het buitenland verlengd.
EUC mag zichzelf met recht een internationaal college noemen. Momenteel lopen er 30 nationaliteiten rond in de voormalige gemeentebibliotheek waar EUC in gevestigd is. De verwachting is dat het aantal nationaliteiten zal toenemen aangezien er dit jaar 200 eerstejaars zullen beginnen aan hun opleiding bij EUC.
Lauren Verheijen (20) "Studenten zijn zich meer bewust van elkaar"
“Ik ben opgegroeid in een zeer internationale omgeving. Mijn ouders zijn Nederlands, maar ik ben geboren in Chicago, en verhuisde daarna om de drie jaar naar een ander land tot aan mijn middelbareschooltijd. Na de middelbare school, wilde ik hoe dan ook naar Nederland, omdat ik hier nog familie heb. Aanvankelijk wilde ik International Business Administration studeren, maar toen ik hoorde over een University College in Rotterdam, ging ik daarvoor.
Wat ik leuk vind EUC zijn de kleine colleges, dat vind ik erg inspirerend. In contrast met een grote collegezaal, krijg je ieders stem te horen. De studenten zijn zich daardoor meer bewust van elkaar.
De meeste university colleges hebben hun eigen campus, dat heeft EUC niet. Desondanks hebben we de kans gekregen om de ‘college ervaring’ op te doen omdat we allemaal in het Student Hotel woonden. Ik hield ervan om samen te leven, vooral als je uit het buitenland komt. Het creëerde een hechte gemeenschap.
Hoewel ik had geen verwachtingen ten aanzien van het EUC – ik had me er niet echt in verdiept – verwachtte ik meer diversiteit wat betreft de cursussen. Ik besloot me bijvoorbeeld te focussen op kunst en cultuur, maar het aanbod was klein. Bovendien had ik de nauwe banden tussen EUC en het Erasmus MC niet verwacht. Hierdoor waren er dus meer cursussen gericht op life sciences. Echter, EUC luisterde naar onze feedback en dingen die er zijn al verbeterd. Zo kunnen studenten hun studies combineren met een diploma aan de Willem de Kooning Academie. Als ik die kans had zou ik het meteen doen, zonder enige twijfel.
Omdat het programma zo divers is, lukte het niet om voldoende diepgang in de vakken te krijgen. De meeste van ons moeten nu ook premasters volgen om toegang te krijgen tot specifieke masters. Dit gezegd hebbende, ben ik er wel van overtuigd dat, wanneer je een algemene basis hebt gelegd, je veel makkelijker verdiept in een bepaald onderwerp.
De prestatie waar ik het meest trots op ben van de afgelopen drie jaar, is mijn thesis. Het gaat over de graffiti in de kunstwereld. Ik heb een fascinatie voor steden, dat is denk ik ook de reden waarom ik zo geïntrigeerd ben door de wereld van graffiti. Als er ergens een graffitiwerk staat, dan kun je erop wedden dat mijn oog erop zal vallen. Ik wil mijn interesse in de kunstwereld volgen. Daarom heb ik me ook aangemeld voor de onderzoeksmaster Arts and Culture aan de Universiteit van Leiden.
Ik verlaat de EUC als een individu met veel meer zelfvertrouwen en ik ben er klaar voor om nieuwe uitdagingen aan te gaan.”
Koen Wies (21) "Ik had het gevoel dat ik hier een stempel kon drukken, dus ging ik ervoor."
“Ik was al bekend met het concept van University College. Mijn ouders waren toevallig op de Roosevelt Academy in Middelburg gestuit en zodoende leerde ik over deze onderwijsvorm. Destijds kon ik niet kiezen tussen IBA in Rotterdam en de Roosevelt Academy. Toen ik hoorde EUC stond op het punt om te worden gelanceerd, schreef ik me in. Nu heb ik het beste van beide werelden. Bovendien, had ik het gevoel dat ik bij EUC mijn stempel erop kon drukken omdat het een nieuw instituut was. Dus daar ben ik voor gegaan.
Mijn ervaring bij EUC was geweldig. Ik maakte deel uit van de eerste raad van EUCSA, de opleidingscommissie van EUC. Daarnaast was ik ook de eerste student die deel uitmaakte van de managementsectie. Ik geef mijn mening over onderwerpen zoals financiering, de kwalificaties van docenten, enzovoort. De EUC luisterde goed naar ons. Aan de hand van onze feedback is er ook veel verbeterd. Ik voel me daardoor verantwoordelijk voor de kwaliteit van het onderwijs voor de volgende generaties.
De essentie van mijn eerste jaar van het EUC kan worden omschreven in de zin van “denken als …”. Je leert te denken hoe het is om te staan in andermans schoenen, bijvoorbeeld van een advocaat of een arts.
De volgende stop is Rotterdam School of Management, waar ik een master zal volgen in International Management. Hier hoop ik weer een gemeenschap te vinden met een gezamenlijk doel. Ik wil in de voorhoede van de innovatiesector werken, want ik geloof in nieuwe technologie.”
