De training zou om acht uur beginnen deze donderdagavond. Het is koud en er is nog niemand te bekennen op het openbaar sportveld bij het Marnix Gymnasium in Rotterdam-West. Het veld waar de dames normaal trainen in Hillegersberg is afgekeurd vanwege de regen.
De dames van RSRC/RRC Foxes kunnen één keer op het veld trainen van de mannenrugbyers, maar moeten verder hun heil elders zoeken. Maar dat houdt ze niet tegen. Net na kwart over acht komen ze aan, al in sportkleding, want een kleedruimte is hier niet. De stemming is uitbundig, maar als één van de dames zegt: ‘Zullen we beginnen?’ is iedereen rustig en geconcentreerd. Vandaag is het wedstrijdtraining.
(tekst gaat verder onder de foto)
De wedstrijdtraining van het damesrugbyteam RSRC/RRC FOXES vindt deze keer plaats op een openbaar sportveld aan het Henegouwerplein in Rotterdam-West, omdat het eigen veld is afgekeurd wegens wateroverlast.
Omdat de trainer ziek is, leidt Caitlin Dartée de training. Teamcaptain Emma van Hattem vertelt na afloop waarom iedereen ineens zo serieus werd toen de training begon: “Het is letterlijk van levensbelang dat je constant scherp bent op het veld. Rugby is een sport waarbij je andere mensen echt kan beschadigen als je niet geconcentreerd bent: je kunt op elk moment getackeld worden en als je je niet focust, kan zo’n tackle heel lelijk aankomen.”
RSRC/RRC FOXES is een combinatie van vrouwelijke studenten die via de studentenrugbyclub RSRC komen, en dames die al ruim tien jaar een burgerdamesrugbyteam via RRC aan het opzetten zijn, waarmee ze wedstrijden kunnen spelen.
De leeftijd van de 25 vrouwen in de groep varieert van rond de twintig tot begin vijftig. Een gemixte club dus van uitbundige, stoere meiden en mooie hockeymeisjes, tot échte rugbybeesten. Leonore Quist (25) bijvoorbeeld speelde vorig jaar mee met de jonge honden van RSRC, een mannenteam voor beginners, maar dat werd op een gegeven moment fysiek te zwaar.
(tekst gaat verder onder de foto)
Emma van Hattem: ‘Rugby is een sport waarbij je andere mensen echt kan beschadigen als je niet geconcentreerd bent.’
In het damesrugby komt het meer voor, dat ‘burgers’ en studenten samen een team vormen, om zo voldoende spelers op de been te brengen om op wedstrijdniveau te kunnen spelen. En sinds in september de dames van rugbyclub Rotterdam en de studentes van RSRC de handen ineensloegen, zijn de ambities hoog. De dames spelen nu wedstrijden in de tweede divisie, maar het doel is om snel door te stoten naar de eerste divisie.
Caitlin Dartée legt uit dat rugby meer is dan ‘een beetje random tegen elkaar aanlopen op het veld’. “Wij trainen het meest op tactiek, want rugby is een ontzettend theoretische sport, er zit veel tactisch denkwerk achter.” En het mooie van rugby vindt ze: “In de rugbycultuur wordt iedereen in zijn waarde gelaten. Je leert elkaar respecteren op een manier die heel anders is dan bij andere sporten of in het dagelijks leven. Lang, kort, schreeuwlelijk of dikkerdje, alles is hier prima. Je leert hier dat je niet moet oordelen. Aan vooroordelen heb je namelijk geen drol. Een team samengesteld uit Jan en alleman, dat achter je staat, is goud waard.”
Als de dames willen gaan trainen is er ook een groep jongens uit de buurt aan het voetballen, die hebben weinig zin om een stukje op te schuiven. De rugbyvrouwen trainen ondanks wat tegenwerking stug door.
Hoewel de vaste trainster ziek is, gaat de training door. Captain Emma (midden, groene broek) neemt vandaag de leiding.
Scrummen om de bal weer in handen te krijgen.
EM zoekt een motto en jij mag ’t bedenken!
Ieder zichzelf respecterende organisatie vindt zichzelf elke paar jaar weer opnieuw uit.…