Naar schatting zeshonderd mensen woonden maandagavond de herdenking van de aanslagen in Parijs bij. Een groep Franse studenten organiseerden de bijeenkomst op campus Woudestein. Rector Huib Pols sprak de aanwezigen toe, er was een minuut stilte en er waren veel waxinelichtjes.
Eerstejaars IBA Antoine Gianotta en masterstudent Alexander Larose kenden elkaar niet, tot dit weekend. De Fransmannen namen beiden via Facebook het initiatief voor een herdenking op de universiteit en besloten de krachten te bundelen. Met resultaat, want naar schatting zeshonderd studenten en enkele medewerkers kwamen samen om de slachtoffers van IS in Parijs en op andere plaatsen in de wereld, te herdenken.
Ook eerdere slachtoffers herdacht
“We herdenken niet alleen de slachtoffers in Parijs, maar ook die in Beiroet en Egypte; iedereen kan geraakt worden”, vertelt Gianotta, terwijl hij waxinelichtjes uitdeelt aan de aanwezigen. Hij is overweldigd door de belangstelling. “Toen ik het event aanmaakte op Facebook, waren er vierhonderd aanmeldingen in een half uur. En de steunbetuigingen kwamen niet alleen van Fransen; dat heeft me geraakt.”
Larose was in San Francisco toen de aanslag op Charlie Hebdo plaatsvond afgelopen januari. Hij woonde daar een spontaan georganiseerde herdenking bij, die veel indruk op hem maakte. Toen hij hoorde over de aanslagen in zijn thuisland, besloot hij zelf een Facebook-event aan te maken. “Het moest niet alleen voor de Fransen aan de universiteit zijn; het moest een internationale bijeenkomst worden. We’re all in this together.”






'We delen dezelfde waarden'
Rector Huib Pols spreekt de aanwezigen toe. “Wij zijn hier om onze vrienden te steunen. We delen dezelfde waarden verwoord in het Franse motto: Liberté, Egalité en Fraternité. Het is noodzakelijk om ons te verenigen in vrede, en een minuut stil te zijn.”
Na het moment van stilte, steken de aanwezigen kaarsjes aan voor het Erasmus Paviljoen en blijven nog wat napraten met elkaar.
'Banger dan hiervoor'
Antoine Gianotta is opgelucht dat alles rustig is verlopen. “Wat ik hoop dat mensen er van meenemen? Misschien zullen ze er niet alle dagen aan denken, maar hopelijk blijft het in hun hoofd zitten dat je eenheid met elkaar kunt vinden en je ideeën niet bestrijdt met bommen.”
Alexander Larose staat na afloop nog wat na te trillen. “Deze aanslagen waren zo willekeurig; iedereen kan slachtoffer worden. Ja, ik ben nu banger dan hiervoor, en dat bevalt me niet. Dat is precies wat terrorisme doet: verdeling teweegbrengen en angst zaaien. Ik was toch bang dat er vandaag iets kon gebeuren, en heb goed gekeken naar de mensen die aan kwamen lopen. Zo, en nu ga ik naar het sportgebouw, even lekker kickboksen om het kwijt te raken.”
EM zoekt een motto en jij mag ’t bedenken!
Ieder zichzelf respecterende organisatie vindt zichzelf elke paar jaar weer opnieuw uit.…