Anne de Groot (22) studeert Business Information Management, maakte tot 1 september deel uit van het bestuur van het Erasmus Student Network (ESN), en zingt als singer/songwriter zelfgeschreven liedjes.
tekst Gert van der Ende fotografie Michel de Groot

Mijn moeder had een keyboard staan, daar zat ik wel eens op te spelen, zo is het begonnen.” Aan het woord is Anne de Groot, en met ‘het’ bedoelt ze haar voorliefde voor muziek. Speelde ze op de lagere school nog wat met een keyboard, en deed ze driftig mee aan zangwedstrijdjes à la Kinderen voor Kinderen, echt veel om het lijf hadden de muzikale exercities niet.
Op de middelbare school veranderde dat langzamerhand. Ze deed mee aan schoolmusicals, had muziek als eindexamenvak, en dumpte het keyboard. “Vervolgens heb ik een gitaar gekocht, niks bijzonders hoor, zo eentje van 35 euro.” Daar zat scholier De Groot thuis een beetje op te ‘pielen’, ondertussen volgde ze zangles bij een professionele zangeres uit haar geboortestad Dordrecht. Een en ander vooral om haar natuurlijke stem naar boven te brengen, aldus De Groot. “De gitaar bleef echter vooralsnog een ondergeschoven kindje.”
Eigenlijk is ze pas sinds een jaar echt serieus bezig met het opkrikken van haar muzikale vaardigheden op gitaar. Dat doet ze vooral door singer-songwritercursussen te volgen bij een lokale grootheid op dit gebied: Mark Lotterman. “Ik kwam mezelf toch een beetje tegen op de gitaar, het was echt niet goed genoeg.”
Sindsdien is ze voorzichtig begonnen met optreden voor publiek. Speelde ze aanvankelijk vooral covers uit het poprock- en alternatieve rockgenre (zoals Radioactive van de Imagine Dragons en Sunburn van haar ‘grote voorbeeld’ Ed Sheeran), inmiddels schrijft ze dus ook zelf liedjes. “De teksten zijn vrij autobiografisch. Ze gaan vooral over liefde, liefdesverdriet en relaties, in de breedste zin van het woord”, vertelt De Groot, die zichzelf verder omschrijft als een ‘emotionele’ schrijver. Dat ze nu af en toe op een podium(pje) staat (zoals de EP Sessies, de Music Mondays van de ESN, en open-mics-evenementen), vindt ze niet meer dan logisch. Dat is toch waarom je muziek maakt: om het te laten horen. “En tot nu toe heb ik er een positief gevoel aan overgehouden.”
Voor het grotere werk acht ze zichzelf echter bij lange na nog niet klaar. “Op dit moment doe ik het toch vooral naast mijn studie en mijn werk. Het is vooral een hobby; lekker spelen in de zandbak.”