‘Geef ons een hart en maak het bruisend’. Vanuit die opdracht begonnen de architecten van Juurlink en Geluk en Powerhouse Company in 2007 aan het ontwikkelen van een nieuwe campus. Deze week presenteerden ze het eindresultaat aan de landelijke pers.
“Wat we aantroffen was een mix van allemaal verschillende perioden door elkaar”, vertelt Huub Juurlink tijdens de perspresentatie. Met zijn bureau voor stedenbouw en landschapsarchitectuur ontwikkelde hij het masterplan voor de komende 25 jaar. “Er zat geen eenheid in en er waren vier verschillende ingangen. Een centraal punt waar iedereen binnenkomt, ontbrak.” De oude campus had volgens Juurlink ook iets ongenaakbaars. “Al dat kille beton was niet echt uitnodigend.”
Net zo lang als de Willembrug
Door het centrale assenstelsel van de Institutenlaan en de Plaza is er nu veel meer eenheid én een echte ingang. De zandkleurige tegels die speciaal voor de campus werden ontwikkeld, zorgen voor meer warmte. “En er is natuurlijk een heleboel groen”, vult Juurlink aan. “Want ook dat is een belangrijk onderdeel van het plan.” Bijzonder is ook de parkeergarage onder de Plaza. Met z’n 400 meter lengte, even lang als de Willembrug. Juurlink: “Door die lengte moesten we hem supersterk maken. Zo sterk dat je er concerten op kunt geven en dat er bomen op kunnen groeien. Anders werd het niks.”
Kopje koffie
Ook het letterlijke hart van de campus – het studentenpaviljoen – moest bruisen. “Men wilde een iconisch én duurzaam gebouw, met een grand café, een theaterzaal en ruimte om te studeren”, vertelt architect Nanne de Ru van Powerhouse Company. “Als architect wil je dan eigenlijk het liefst eerst dat kopje koffie verzinnen dat ze er gaan drinken, voordat je met ontwerpen begint. Wij zijn dus echt gaan kijken naar grand cafés in de stad die wij aantrekkelijk vonden. Die schaal en die uitstraling hebben wij ook voor het paviljoen gekozen.”
Tribune op wieltjes
Het gebouw zelf beschrijft De Ru als een doos in een doos. “De eerste doos wordt gevormd door de theaterzaal, het hart van het paviljoen. Bijzonder daaraan is dat de tribune op wieltjes staat, waardoor hij volledig inschuifbaar is.” De theaterdoos is bekleed met houten latjes, die samen een soort grote paddenstoel vormen. Aan de buitenkant van het theater vind je het grand café en de studieruimtes. De tweede doos is de overkoepeling. De Ru: “Die is heel open en transparant én duurzaam.” Een speciaal voor de EUR ontwikkeld lamellensysteem dat zich automatisch aanpast aan daglicht zorgt voor het juiste klimaat. De Ru: “In de avond licht de theaterdoos rood op. Een bijzonder gezicht als de lamellen open staan.”
Scharniertje te veel
Tot slot worden nog even de parkeergarage en het U-gebouw bezocht. Het vijftien verdiepingen tellende woongebouw bevat 340 kamers voor internationale studenten. De bovenste verdieping is bestemd voor Nederlandse studenten. Het ziet er allemaal prachtig en erg luxe uit. Enig minpuntje – zo blijkt tijdens de persrondleiding – is het raampje in het trappenhuis. Dat heeft een scharniertje te veel waardoor het helemaal open kan in plaats van alleen van boven. Hopelijk is dit euvel vóór de tentamenperiodes verholpen. SvdM
