De taakverdeling tussen de man en vrouw in een Nederlands gezin moet veranderen. Dit is het voorstel van Irene Pronk, promovenda in Praktische Filosofie aan de Erasmus Universiteit. Zij werkt momenteel mee aan het onderzoeksproject NWO-VIDI dat gaat over sociale gerechtigheid.
Volgens Pronk is de rolverdeling binnen een Nederlands gezin niet langer te rechtvaardigen. Hierbij geeft ze aan dat de vanzelfsprekendheid van de taakverdeling ter discussie moet komen. Om deze reden organiseerde de studente gisteren op de universiteit een discussiemiddag over het probleem. Met een tiental studiegenoten besprak zij de ontwikkelingen. Hieruit kwam naar voren dat de samenleving aan het veranderen is, de vergrijzing en ontgroening nemen toe. Volgens de studente wordt in de huidige gezinssituatie verwacht dat vrouwen al deze ontwikkelingen opvangen. ‘Moeder zorgt nu nog voor de baby en opa en oma. Maar deze taken vergen te veel, zeker nu vrouwen ook willen werken. De man zou een deel van haar taken moeten overnemen.’
Ingrid Robeyns, hoofd van het VIDI-project, vindt dan ook dat dit bewustzijn onder de mannen moet komen. Ze constateert nu dat de discussie voornamelijk door vrouwen wordt gevoerd. Op de academische debatten in universiteiten komen vooral vrouwen af. Robeyns wil deze situatie zien veranderen. Hiervoor moeten ook de mannen aan het debat meedoen. Toch lijkt deze verandering niet zo snel realiseerbaar. Van het aantal studenten dat vandaag meedoet aan de discussie is hooguit een kwart man.
Ook geeft Robeyns aan dat de politiek anders naar de gezinsverdeling in Nederland moet gaan kijken. “Nu probeert het kabinet een verandering in de publieke sfeer te creëren door vrouwen aan te sporen om te gaan werken. Alleen het probleem ligt niet in de openbare maatschappij, maar het ligt juist achter de huisdeuren. De privésituatie moet veranderen.”
Wat dit betreft, vindt promovenda Pronk dat we naar de gezinsituatie in IJsland moeten kijken. “Na een zwangerschapsverlof krijgt de man in dit land de keuze om nog eens drie maanden voor zijn vrouw te zorgen. Uit onderzoek blijkt dat de IJslandse man deze keuze accepteert en zijn werk nog eens voor drie maanden opzegt. Naar deze ontwikkeling moeten wij in Nederland ook toe.” JL
