Prima dat het er wat uitgeleefd uitziet, dat noemen ze in ambtelijke termen binnen de universiteit geloof ik ‘architectuurvrij’, dat geeft ons de mogelijkheid er onze eigen stempel op te drukken. Want het is voor de redactie de vierde verhuizing in acht jaar tijd, en we weten er overal weer een huiselijke plek van te maken, voor onszelf en voor alle studenten en andere mensen die voor ons werken of op bezoek komen. Wherever we lay our hat that’s our home.
Het is voor het eerst dat EM aan deze kant van campus Woudestein kantoor gaat houden. Voor G zaten we in E, (even in N en terug naar E), het Erasmusgebouw en Tinbergen.
Erasmus Magazine komt na de verhuizing naar Van der Goot weer te zitten op een ‘zichtlocatie’. Niet alleen kan iedereen op de campus zien waar EM zit en makkelijk binnenlopen (doe dat vooral!), maar ook wij kunnen beter zien wat er op de campus voorbijloopt.
En dit laatste vind ik niet zomaar een aardigheidje voor de naamsbekendheid van EM en het prettige uitzicht voor de collega’s, Ik verwacht ook een positieve uitwerking op de journalistiek van EM. Als beginnend journalist leer je dat het nieuws op straat – in ons geval de campus – ligt, dus dan moet je die straat wel zien en dichtbij hebben en niet ergens weggestopt zijn op zestien-hoog of aan de uiterste rand van de campus.
Maar het gaat voor mij nog een laagje dieper. Verhuizen naar een heel andere kant van de wereld (en dit mag je zo groot of klein zien als je wil) helpt je om je een nieuw perspectief te geven op diezelfde wereld. Je ziet zaken letterlijk van de andere kant, je ontmoet andere mensen en je vindt nieuwe verhalen.
En voor mij is het vinden en beschrijven van nieuwe en andere perspectieven de essentie van goede journalistiek.
Lees meer
Hoe EM zich staande houdt als betrouwbare bron op sociale media
Hoofdredacteur van Erasmus Magazine Wieneke Gunneweg maakt zich zorgen dat steeds meer…