Zenuwachtig lopen de nieuwe studenten in een menigte van de metro naar Ahoy, voor de openingsceremonie van de Eurekaweek. Er is weinig kleur in die omgeving, maar de oogschaduw van Ingrid Mîndroc (19) springt er meteen uit. Het is een turquoise metallic kleur, boven een scherpe eyeliner. Het past bij het corset dat ze aan heeft: hetzelfde turquoise en zwart kant. Haar stijl is haar comfortzone. Het geeft haar de kracht sociaal te zijn.
Wanneer de fotograaf haar foto neemt, weet ze meteen hoe ze moet poseren. Haar hoofd net een beetje naar achter, en de zon van de juiste hoek. Met zo’n look voelt ze zich ‘that bitch’, klaar voor een nieuw land.
Kleren delen
Ingrid is pas net vanuit Roemenië naar Rotterdam gekomen en nog op zoek naar de mensen die bij haar passen. In Roemenië winkelde ze met haar vriendinnen graag tweedehands. Ze houdt ervan om voor weinig geld iets moois te vinden. Die kleren deelden de vriendinnen met elkaar. Nu is Ingrid alleen in Nederland, haar vriendinnen en hun kleren heeft ze achter moeten laten. Dat is wennen. “Ik draag nu deze oorbel, en mijn vriendin heeft de andere”, zegt ze wijzend op haar rechteroor. Ze heeft veel oorbellen meegenomen, te veel, bekent ze. Daar kon ze nog geen afscheid van nemen.
Zichzelf mooi maken doet ze al jaren. Ze hoeft niet vroeg op te staan om haar make-up te doen, dat gaat als vanzelf. Haar aandacht voor mode komt voort uit haar liefde voor kunst. Ze tekent al jaren en overwoog zelfs de kunstacademie, maar zag daar voor haar geen toekomst in. Dus werd het International Business Administration. Dat past wel bij haar wiskundeknobbel. Tijdens de Eurekaweek blijft ze toch op zoek naar creativiteit. Vrienden die net zo van kunst houden, of de New Fashion Society, of toch het liefst een cursus pottenbakken.
