25 juni gaan ze aan de slag: vijf studenten uit Utrecht, Amsterdam, Nijmegen, Groningen en Rotterdam zullen zich inzetten voor meer kansengelijkheid in het onderwijs en tegen de nadelige gevolgen van het leenstelsel. De 19-jarige Rotterdamse Ugoeze [spreek uit als Oekweze] Anyanwu Podler wordt secretaris en heeft er naar eigen zeggen veel zin in.
Haar positie vraagt om veel organisatietalent. ‘Je moet alles georganiseerd houden en je plant de meetings maar zorgt ook dat er problemen van medewerkers binnen de organisatie worden opgelost’. Op de Erasmus Universiteit zit ze in het tweede jaar van de studie Internationale Bedrijfskunde. Al zal ze aan die studie het komende jaar weinig toekomen, denkt ze.
Je bent nu al secretaris van de Association of Students of African Heritage (ASAH), wat is dat voor vereniging en hoe kwam je erbij?
“De ASAH is een vereniging voor studenten uit Afrika, met Afrikaanse ouders of een interesse in de Afrikaanse cultuur. Ik kwam bij die vereniging omdat mijn vader Nigeriaans is en ik me vaak meer Nigeriaans dan Nederlands voel. Het zou kunnen dat dat komt doordat Nederland hoofdzakelijk wit is, en ik me er daarom vaak een buitenstaander voel.” “Het is de plek waar ik me helemaal thuis voel, de vereniging is een soort familie voor me. Als vereniging organiseren we netwerkevenementen en lezingen over de Afrikaanse cultuur. Afrikaanse culturen hebben onderling veel overeenkomsten en er zijn ook veel gelijkenissen tussen de ervaringen van Afrikaanse studenten op de EUR. Veel studenten delen eenzelfde ervaring op het gebied van discriminatie, muziek, opvoeding, geschiedenis en hoe het is om in het buitenland te studeren.”
Hoe kwam je in aanraking met de LSVb?
“Bij de vakbond wilden ze dat er meer groepen gerepresenteerd werden. Ik herkende me in veel van de doelen van de bond. Ze strijden voor gelijke kansen en ze willen de rechten van studenten verdedigen. Bij de LSVB zagen ze wat ik bij ASAH deed en ik kon bijdragen aan de diversiteit in het bestuur. Alles kwam dus samen bij de LSVb, zowel wat ik interessant vond als waar ik aan kon bijdragen.”
Wat zijn volgens jou de grote uitdagingen voor de studentenvakbond voor het komende jaar?
“Ik wil me echt inzetten voor de studiefinanciering van internationale studenten. Veel studenten uit het buitenland hebben geen recht op een ov-kaart, ze krijgen geen beurs tenzij ze uit de EU komen en zelfs dan moeten ze verplicht 56 uur per maand werken, naast een voltijdstudie. Graag zie ik dat veranderen. Natuurlijk blijft het debat over de basisbeurs en de compensatie een groot thema, maar internationale studenten hebben daar momenteel niet eens recht op. De LSVb komt op voor studerend Nederland, maar daar worden buitenlandse studenten niet altijd onder verstaan. Terwijl zij ook hier studeren. Maar juist zij worden gediscrimineerd en uitgesloten.”
