Grote opkomst bij compensatieprotest: ‘Zelfs Rotterdammers zijn naar Amsterdam gekomen’

In de trein zijn nog niet veel andere studenten te zien, maar Marleen, Paulo, Feline en Jelle zijn van plan als een van de eersten op het museumplein aanwezig te zijn. De vier van de pas opgerichte groep Studentprotest hebben samen met twee andere studenten sinds begin januari hard gewerkt aan het schrijven van een beleidsplan voor het compenseren van de leenstelselgeneratie. In de trein schrijft Feline (premaster Geneeskunde) ‘#krompensatie’ op een stuk karton, een hint naar het kromme systeem waarin de huidige studenten met torenhoge schulden worden opgezadeld. De stemming zit er goed in en de studenten lachen om situaties die de club tot nu toe meemaakte vanwege hun actie: van interviews met bekende reporters tot de overdracht van hun petitie aan een grimmig kamerlid van de VVD.

De groep kreeg veel media-aandacht de afgelopen maand. “Ik heb mijn socialmedia-accounts allemaal op privé gezet. Ik wil niet dat de pers daar zomaar naar kan kijken”, zegt Jelle (master Marketing management). De anderen hebben hetzelfde gedaan. “Je wil niet dat ze ineens een foto van je gebruiken waarbij je net in de kroeg bier zit te drinken. Dan wordt er meteen zo’n studentikoos stereotype beeld neergezet”, zegt Feline.  Omdat alles zo snel is gegaan sinds ze op 3 januari voor het eerst bij elkaar kwamen, zijn ze nog niet helemaal gewend aan de media-aandacht.

Op Amsterdam Centraal twijfelen ze of ze naar het Museumplein zullen lopen, met de borden alvast omhoog om de aandacht te trekken. Het wordt toch de tram, waar een aantal studenten die ook gaan protesteren aansluiten. “Jammer dat we niet zo’n statement kunnen maken als de boeren, die met hun trekkers echt wegen kunnen bezetten. We zouden allemaal met onze swapfietsen daar moeten gaan staan”, lacht voorzitter Paulo (master Business information management).

Eenmaal op het veld zetten ze de protestborden in elkaar en nemen ze hun plek vooraan bij het podium in. Het protest begint over een half uur maar het plein loopt al langzaam vol. De wegen om het plein zijn bezet door vlaggenoptochten van de politieke jongerenpartijen, die bijna allemaal aanwezig zijn vandaag. Als de vele SP-leden vooraan bij het podium gaan staan wordt er getwijfeld: “We moeten wat meer naar achteren lopen, onze vlaggen blokkeren het hele zicht”, besluit een van hen. “Kunnen de vlaggen van de politieke partijen een beetje naar achteren? Dan lijkt het tenminste nog een beetje op een studentenprotest hier vooraan”, wordt er geroepen vanaf het podium. Veel studenten moeten lachen.

Behalve de vier van Studentprotest zijn ook een hoop andere Rotterdamse studenten afgereisd om mee te protesteren. Pepijn (Economie en Rechten) staat klaar met zijn vlag van de Studenten Unie Rotterdam: “Moet je nagaan, het is zo erg gesteld met deze leenstelselgeneratie dat zelfs de Rotterdammers naar Amsterdam komen om mee te protesteren.” Ook zijn medestudenten Quint en Fabian zijn aanwezig. Quint schreef al eerder een opiniestuk over het compenseren van de leenstelselgeneratie in het Financieel Dagblad.

Filosofiestudenten Senad en Thomas staan onder de rode vlaggen van hun jongerenpartij Rood. Thomas wil zoals de meeste studenten een eerlijke compensatie voor zijn inmiddels hoge studieschuld. Senad heeft zelf geen schuld maar dat belet hem niet vandaag mee te protesteren: “De schuld van mijn kameraden is ook mijn schuld.”

Voordat het protest begint, oefent een van de hosts vanaf het podium de leuzen met het publiek. ‘Pechgeneratie, wij willen compensatie!’, roepen de meer dan zevenduizend studenten op het plein roepen mee.

Dan begint het protest waarbij sprekers van de Landelijke Studentenvakbond de menigte duidelijk maken waarom ze eerlijke compensatie verdienen. Door het luide gejuich zijn de pleidooien achterin bijna niet te verstaan. Hierna nodigt host Alina acht politici uit om kort toe te lichten hoe hun partij erover denkt. Zo krijgen de SP en PvdA veel hulde, en Laurens Dassen van Volt het grootste applaus omdat de Volt-delegatie in grote getalen en met veel paarse vlaggen bij het podium is gaan staan. Als de VVD aan de beurt is maakt het niet meer uit wat er gezegd wordt, door het boegeroep is het fractielid niet te verstaan.

Het protest verandert plots in een rockconcert wanneer Gotu Jim en Hang Youth het podium opkomen met hun nummer IK BETAAL ME STUFI NIET TERUG, wat iedereen natuurlijk hard meezingt. Er ontstaan moshpits in de menigte en deze energie wordt meegenomen wanneer de mars begint. De studenten lopen luid roepend achter een brandweerwagen aan die hen van het Museumplein dwars door Amsterdam naar het Rembrandplein leidt.

Na afloop zijn de leden van Studentprotest erg tevreden. Marleen en Jelle zijn ze in al het gedrang kwijtgeraakt, maar Paulo vindt het een geslaagde dag: “Echt veel leuker dan gedacht, ze hebben er een soort show van gemaakt. En de sfeer is ook heel fijn, al moet ik zeggen dat toen de VVD op het podium kwam het er wel erg hard aan toe ging.” Ook Feline is meer dan tevreden: “Ik vond het geweldig!” Samen gaan ze nog even naborrelen en hun volgende stappen richting een goed gecompenseerde generatie bespreken.