Herinneringen aan Dianne Bevelander: ‘Ze heeft mij geleerd dat vrouwen kunnen leiden waar ze ook zijn’

Ze laat een niet te dichten gat achter aan de tafel van de club. De club die een paar jaar geleden ontstond: Dianne organiseerde een lunch en nodigde daarvoor Semiha Denktaş, hoogleraar bij de ESSB en chief diversity officer van de universiteit, en Hanneke Takkenberg, hoogleraar bij het Erasmus MC en voorzitter van het Landelijk Netwerk Vrouwelijke Hoogleraren uit en ze noemde het: Three female professors having lunch.

Soms schoven er andere vrouwen aan, uit de academie of uit het bedrijfsleven. Zo vertelde de Rotterdamse lingeriekoningin Marlies Dekkers aan tafel over ondernemerschap en wat ze had geleerd van haar faillissement. Een van de laatste keren was bij een soort snackbar die gerund werd door een vrouw.  “Dianne bracht een positieve energie als ze binnenkwam, dat werkte aanstekelijk: er werd altijd gelachen”, zegt Denktaş.

Zo herinnert ook de derde professor aan de tafel, Hanneke Takkenberg, haar. Ze nam afgelopen april de taken van Bevelander over bij het ECWO. “Dianne was iets minder politiek dan ik”, grinnikt Takkenberg, die zelf in haar tijd als chief diversity officer aan de EUR ook geen blad voor haar mond nam. “Ze was direct en dwingend en kon heel voortvarend haar zin doordrijven, dat iemand dacht: wat overkomt me nu? Maar ze kwam er mee weg en kreeg dingen voor elkaar.”

Toch heeft ze het binnen de RSM niet altijd makkelijk gehad met haar strijd voor aandacht voor gendergelijkheid en vrouwelijk leiderschap. “Ze vond meer weerklank buiten dan binnen de universiteit voor haar werk”, weet Takkenberg. Pas de laatste jaren krijgt de business-faculteit oog voor deze thema’s. In 2019 konden ze ook niet echt meer om Bevelander en haar ECWO heen toen ze 3 miljoen euro aan Europees onderzoeksgeld binnensleepte voor het wegnemen van belemmeringen bij de werving, het behoud en de loopbaanontwikkeling van vrouwelijke onderzoekers.

De inzet van Bevelander was echter breder dan alleen het ECWO. Een van de dierbaarste herinneringen van Takkenberg aan Bevelander is het evenement uit 2017, waarin jonge meiden uit het middelbaar onderwijs een dag konden meelopen met een vrouwelijke hoogleraar en workshops kregen. “Dat was Diannes idee. Het was zo prachtig wat daar gebeurde. Ik leerde die dag wat swag was; hoe die meiden na afloop met zoveel swag de zaal uitliepen om de volgende dag toe te passen wat ze hadden geleerd, dat heeft veel indruk op me gemaakt.”

En dan was er de laatste jaren steeds weer die ziekte – kanker – die opspeelde. Toen ze ruim twee jaar geleden kort voor haar zestigste verjaardag hoorde dat ze was uitbehandeld, gaf ze een groot feest op de SS Rotterdam. Haar vader werkte vroeger op een cruiseschip, en als kind reisde ze vaak met hem mee. Ze vroeg alle genodigden – mannen en vrouwen – te komen als de persoon die ze altijd hadden willen zijn. “Er liepen hippies rond, boeren en heksen en we moesten allemaal een act doen”, herinnert Takkenberg zich. “Zelf kwam ik als heks, toverde mezelf weg en kwam tevoorschijn als Michelle Obama. Ik gebruikte Obama’s speech met een alternatieve tekst over Dianne.” Dianne was gekleed in traditionele Zuid-Afrikaanse kledij als eerbetoon aan het land waar ze werd geboren.

“Ze heeft mij geleerd dat vrouwen kunnen leiden waar ze ook zijn”, memoreert Takkenberg. “Of je nu heel jong bent of aan de top in een organisatie, vanuit je eigen kracht kun je leiden. En ze leerde me dat vrouwen niet alleen voor zichzelf moeten opkomen, maar ook voor elkaar. Sisterhood.”

Takkenberg noemt Bevelander een grote pionier voor ‘gender balanced leadership’ binnen de Erasmus Universiteit. “Ze heeft met ECWO via het Women in Academia-programma en diverse workshops en evenementen veel ambitieuze vrouwelijke wetenschappers gestimuleerd om de volgende stap in hun carrière te zetten en elkaar te steunen. Daarmee is zij voor de Erasmus Universiteit van grote betekenis, en haar invloed zal de komende jaren blijven via de netwerken van vrouwen die zij heeft geïnspireerd. Wij zullen Diannes visie van ‘a world where women have an equal share of organisational power and influence’ voortzetten.”