De jonge onderzoekers gaan naar Amerika, het Verenigd Koninkrijk, China, Australië, Canada en enkele Europese landen. Ze buigen zich bijvoorbeeld over de bouw van kleinere kwantumcomputers, de geschiedenis van samenwerking op zee en een medicijn ter behandeling van de ziekte van Parkinson.
Alleen het coronavirus kan nog roet in het eten gooien. Ze vertrekken pas als de situatie veilig is, meldt NWO. In steeds meer landen lijkt het coronavirus onder controle, maar er kunnen nieuwe varianten opduiken.
Vleugels uitslaan
Met het Rubicon-programma wil NWO veelbelovende onderzoekers behouden voor de wetenschap. Dankzij de beurs kunnen ze na hun promotie hun vleugels uitslaan in het buitenland.
Normaal zijn er drie Rubiconrondes per jaar voor ongeveer zestig wetenschappers, waarvoor in totaal zeven miljoen euro beschikbaar is, maar vorig jaar liep alles anders. Deze 31 wetenschappers zijn van de tweede en derde ronde uit 2020. Hiervoor vroegen 94 onderzoekers de beurs aan, dus ongeveer een op de drie aanvragers heeft de beurs bemachtigd.
Twee wetenschappers van de Erasmus Universiteit ontvangen een Rubicon-beurs. Jing Hiah (Erasmus School of Law) kan vijftien maanden naar de University of Bristol voor haar onderzoek naar de invloed van digitale platforms op arbeidsrelaties en -uitbuiting bij huishoudelijk werk. En Tina van der Vlies (Erasmus School of History, Culture and Communication) kan met de beurs naar Cambridge om te onderzoeken waarom de ideeën over doelen van geschiedenisonderwijs in Nederlandse en Engelse massamedia veranderen.
De Rubicon-beurzen bestaan sinds 2005 en zijn nogal geliefd. Jonge Nederlandse wetenschappers bouwen een netwerk op waar ze de rest van hun wetenschappelijke carrière iets aan hebben.
Caesar
De beurzen gelden als een opstapje naar de felbegeerde Veni-, Vidi- en Vici-beurzen. Die zijn vernoemd naar een uitspraak van de Romeinse veldheer Julius Caesar. De Rubicon heeft ook met hem te maken: het is de rivier die hij met zijn legers overstak om de macht te grijpen.
