Hoogleraar Belastingrecht Sigrid Hemels wil boeken met een verhaal. Je hoeft haar niet te vragen naar de diepere lagen of om analyses van gelezen werk. Het was bevrijdend dat ze na de middelbare school niet meer op die manier naar boeken hoefde te kijken. Alice in Wonderland en het iets minder bekende vervolg Through the Looking-Glass (And What Alice Found There) (in het Nederlands vertaald als Alice in Spiegelland) van Lewis Carroll zijn boeken waarin alles voor haar samenkomt. “Sfeer, reizen naar een onbekende wereld, mooie taal en zelfs fiscaliteit. Het zit er allemaal in.”
Hemels pakte het dubbelboek als kind uit de boekenkast van haar moeder. In haar colleges gebruikt ze de Kolderkat uit het verhaal om het concept van fiscale eenheid uit te leggen aan haar eerstejaarsstudenten. “Alice in Wonderland is niet alleen een boek voor kinderen. Het kan in elke levensfase iets nieuws brengen. Mijn moeder kocht het op haar drieëntwintigste.” Zelf gaf ze het boek cadeau aan haar eerste promovenda. “Promoveren is een wondere wereld waarin telkens verrassende dingen gebeuren en uiteindelijk alles goed komt, precies zoals bij Alice.”
Sigrid Hemels is hoogleraar Belastingrecht aan de Erasmus School of Law. Ook is ze gasthoogleraar aan de Lund University School of Economics and Management in Zweden en werkt ze bij advocatenkantoor Allen & Overy in Amsterdam. Haar onderzoek gaat onder meer over belastingsubsidies voor kunst- en cultuur, dat was ook het onderwerp van haar proefschrift. In Zweden doet Hemels onderzoek naar de positie van de vrouw in inkomensbelasting. Eens per maand schrijft ze een opiniestuk in het Financieel Dagblad.
Onverwachts in het belastingparadijs
Alice stort zich onbevangen in een nieuwe wereld zonder intentie, zonder doel. Ook voor Hemels geen vijfjarenplan. Ze werd ‘per ongeluk’ fiscalist. Na haar middelbare school ging ze Kunst- en cultuurwetenschappen studeren aan de Erasmus Universiteit. In het eerste jaar zorgde het vak Economie van de kunstsector dat Hemels zich na haar propedeuse afvroeg: “Zou ík economie kunnen studeren?” Ze waagde de overstap. Toen ze vervolgens in de collegebanken bij het vak Fiscale economie zat was ze binnen vijf minuten om. “Belastingen zijn zó leuk, dit wil ik doen.”
Zelfs in films en literatuur komt het onderwerp belastingen vaak aan bod. “Misschien ben ik er ook alerter op.” In haar colleges haalt ze af en toe graag een fragment uit een boek of film aan ‘om de stof in een ander daglicht te zetten’. Ze begon het college Fiscaal recht voor eerstejaars rechtenstudenten dit jaar met een quote uit het boek Gone with the wind van Margaret Mitchel: “Death, taxes and childbirth! There’s never any convenient time for any of them.”
Leesgedrag
Favoriete genre: roman
Laatst gelezen boek: De biografie van Alma Mahler-Werfel geschreven door Oliver Hilmes
Aantal boeken per jaar: 25-30
Belangrijkste motivatie: “Het is heerlijk om in een andere wereld, in een ander verhaal te zijn.”
Lezen is vakantie
Hemels las vroeger al graag. Ze heeft een belezen moeder en een vader die de boekenbijlages uit de krant goed bijhoudt. Als haar ouders haar als zevenjarig meisje meenamen naar een klassiek concert mocht ze in de zaal lezen. Tot de keer dat ze een verhaal zo grappig vond dat ze door Mozart heen lachte. “Daarna kreeg ik nooit meer toestemming om te lezen tijdens een concert.” Als kind onderhandelde ze met haar ouders over de hoeveelheid boeken die ze mee mocht nemen op vakantie. “Op een gegeven moment had ik een hele doos bij me en sprak ik met mezelf af om er maximaal een per dag te lezen, zodat ik nooit zonder leeswaar kwam te zitten.”
Ook als Hemels nu met haar vriend op vakantie gaat, staat er steevast een boekentas tussen de bagage in de auto. “Zodra we op bestemming zijn zoek ik een plek om onze boeken uit te stallen. Het is een grote luxe om voor die collectie te staan en te kiezen welk boek ik wil lezen.” Tijdens een bezoek aan een stad of een wandeling in de bergen gaat er een boek mee in de tas. “Nooit meer mogen lezen zou ik afschuwelijk vinden. Het is de fijnste vrijetijdsbesteding die ik kan bedenken.”
