‘De student met motivatieproblemen wordt nauwelijks geholpen’

In de reeks e-mails van het College van Bestuur zijn er die pijnlijk illustreren hoe de universiteit nauwelijks iets voor haar studenten heeft kunnen betekenen. Een update over het naar beneden bijstellen van de BSA-norm voor eerstejaars studenten met 10 procent à 15 procent – waar die percentages vandaan komen wordt in de mail niet uitgelegd – ging gepaard met het bericht dat studenten ondanks het thuisonderwijs nog naar behoren presteren. ‘De tentamenuitslagen van september tot december laten zien dat jullie over de hele linie goed presteren, vergelijkbaar met voorgaande jaren.’ Een verontrustend signaal dat voor de EUR niet primair het welzijn van de student telt, maar de studieprestaties. Of dat beide synoniemen zijn, maar dat maakt het er niet beter op.

In een mail van half januari hamert het College van Bestuur op de nodige ‘flexibiliteit van ons allemaal’. In praktijk blijkt echter dat die flexibiliteit vooral van de studenten moet komen en de universiteit nauwelijks initiatieven ontplooit om het studeren makkelijker te maken. In haar communicatie gaat de EUR er vanuit dat studenten gewoon hun punten halen, net als ieder ander jaar. De ondersteuningsinitiatieven die de universiteit heeft opgezet lijken eerder voort te komen uit een plichtmatigheid dan om de gemiddelde student echt te helpen. Het welzijnsprogramma Are you OK out there? tracht studenten met mentale problemen te ondersteunen. Of dit werkt of niet is niet aan mij, maar hiermee wordt wel een grote groep genegeerd en niet bediend. De groep studenten die niet met mentale problemen kampt, de coronapandemie vooralsnog doorkomt zonder in een depressie te raken, maar wel ernstige studie-gerelateerde motivatieproblemen ondervindt, krijgt nauwelijks hulp aangeboden.

De mails sinds januari zijn niet veel anders van toon. Het spijt het College van Bestuur dat de overheid geen versoepelingen kan doorvoeren en daarmee de studenten weer terug in de collegebanken kan krijgen. Hiermee wordt de schuld afgeschoven op de regering, die het – ‘helaas, beste student…’ – onmogelijk maakt de situatie te verbeteren. En dat is veel te makkelijk geredeneerd. Binnen de coronabeperkingen zou de EUR wel degelijk meer voor haar studenten kunnen betekenen dan het aanbieden van online coffee corners met vertrouwenspersonen. De meeste studenten hebben hier helemaal geen behoefte aan, maar zouden wel gediend zijn bij een flexibele houding van de universiteit met betrekking tot het niet halen van vakken en eventuele studievertraging. Dat studeren een stuk lastiger blijkt voor studenten die hele dagen slijten op een kamer van twaalf vierkante meter, is inmiddels wel duidelijk.

Nederlandse universiteiten waren voor de pandemie zelf al niet het toonbeeld van flexibiliteit, maar juist nu de EUR oproept tot ‘flexibiliteit van ons allemaal’ is het teleurstellend hoe weinig er van de kant de universiteit komt. De halvering van het collegegeld van volgend jaar biedt studenten de mogelijkheid wat langer over hun studie te doen, maar de EUR heeft hier nog met geen woord over gerept in haar corona-updates. En dat is precies het probleem. De optie om de studietijd te verlengen is aanwezig, maar de EUR heeft zich over dit onderwerp het stilzwijgen opgelegd. Voor de universiteit is het van het grootste belang dat studenten nominaal hun diploma in de wacht slepen en niet langer dan de voorgeschreven termijn over hun opleiding doen. Een houding die in coronaloze tijden al niet fraai is, maar nu de moraal van de EUR pijnlijk blootlegt. Deze moraal lijkt vooral op economische motieven geënt te zijn en niet op het studentenwelzijn.

De studenten die dit jaar kunnen afstuderen moeten vooral na de zomer weg zijn, of dat nou gebeurt met een mentale dip meer of minder, maakt niet zoveel uit. De coronageneratie lijkt wat betreft studieplezier en motivatie bij het begin van de tweede golf opgegeven te zijn. Zolang dit aan de afstudeercijfers niet valt af te lezen, is het allemaal wel meegevallen.