Studeren én topsport tijdens corona: ‘Ik heb het allergaafste leven ter wereld’

Zes dagen per week trainen, ereplaatsen op EK’s en een trainingskamp in Spanje. Voor roeisters Amber Meulenbeld en Marieke Keijser lijkt er op het eerste gezicht niet veel veranderd. In vergelijking met een jaar geleden zien hun levens er grotendeels hetzelfde uit: roeien en studeren. Maar ook in de roeiwereld is de invloed van de coronacrisis nooit ver weg, al heeft er voor deze studenten vooral een positieve wind gewaaid.

“Ik had vroeger nog weleens het idee dat ik als paralympisch roeister niet altijd helemaal serieus genomen werd. Nu train ik zes dagen per week en studeer ik er nog naast, dan kan je niet anders dan mijn leven topsport noemen. Ik dacht altijd: wat veel, zes dagen trainen en dan ook nog dingen ernaast doen. Maar ik heb de afgelopen maanden ontdekt dat je vanzelf in dit leven rolt en ik kan er heel goed mee omgaan.”

“Ook voor de coronacrisis trainde ik al veel, maar het is serieuzer geworden. Ik ben nu definitief een van de vier roeiers in onze boot en in oktober hebben wij tijdens het EK als team onze eerste wedstrijd gevaren. Dat was het allerleukste, omdat het toen ook echt werd. We zijn vijfde geworden, van de vijf, maar wel in een Nederlands record.”

“Na het EK ben ik mijn levensstijl ook wat gaan aanpassen. De trainingen serieuzer bijhouden en beter letten op mijn eetpatroon bijvoorbeeld. Eet ik wel genoeg? Hoe kom ik de training door? Het moet serieuzer, dat kan niet anders met dit programma. En ik doe er inderdaad nog steeds twee studies naast. Ik hoop in de zomer mijn eerste masterdiploma te halen, dan wordt het richting Tokio wat rustiger qua studeren. Het scheelt wel dat alles online is, dat maakt trainen en studeren makkelijker te combineren.”

“In april hebben we nog een EK en dan is in mei het Olympisch Kwalificatietoernooi (OKT). Hoe onze kansen zijn? Ik ben normaal gesproken echt iemand van de cijfers, maar het is lastig in te schatten. We weten niet wat genoeg is om naar Tokio te mogen. Ja, eerste of tweede worden op het OKT, maar geen idee hoe hard we moeten roeien. We gaan nu al harder dan het vorige team in deze boot en de verschillen met de nummer één worden steeds kleiner. Maar je weet niet wat die andere teams doen omdat er geen wedstrijden zijn. Het blijft lastig dat die wedstrijd in oktober onze enige ervaring is. Maar de motivatie wordt er niet minder door. Het is enorm leuk en ik kan ook niet méér doen dan ik nu doe.”

“Ik ben nu op trainingskamp in de Sierra Nevada in Spanje en dit is echt het zwaarste trainingskamp ooit. Fietsen, krachttraining, op de ergometer, vooral om een goede basis te leggen voor de rest van het jaar. Hierna gaan we naar Sevilla en daar gaan we pas weer roeien. Vijfenhalve week op trainingskamp is bijna zoals vroeger.

“Buiten alle vervelende zaken rondom corona heb ik een hele goede zomer gehad. Veel buiten fietsen en roeien. Tuurlijk ben ik ook coronamoe en was het eerst echt een klap in mijn gezicht. Mijn idee om na de Spelen weer terug in Rotterdam te studeren ging niet door, dat was lastig. Maar al snel was ik zo druk met andere dingen dat het jaar voorbij is gevolgen.

“Ik heb dit jaar ook nog eens dertig studiepunten gehaald. Het klinkt lullig, maar voor mij is dat online studeren echt een uitkomst. Ik ben eindelijk eens hetzelfde als alle andere studenten. Oké, als ik college heb om negen uur eet ik een bakje kwark omdat ik net anderhalf uur heb getraind en ligt de rest misschien nog in bed, maar we zitten in hetzelfde college. Dat is voor mij heel lang geleden.”

“Door de afgelopen maanden ben ik veel meer gaan genieten van wat ik nu doe. Ik dacht altijd: ik moet studeren want dat kan op een gegeven moment niet meer, ik voelde echt die druk. Maar nu weet ik: studeren kan over tien jaar ook nog. Ik ben ervan bewust hoe mooi dit leven is. Elke dag sporten, doorzettingsvermogen tonen op een dag dat het niet zo lekker gaat, jezelf elke keer verbeteren. Dat proces is veel leuker dan ik dacht, misschien juist omdat het grote doel van de Spelen even weg was. Het ging nu lange tijd alleen maar om beter worden omdat de rest zo onzeker was.

“Mijn planning voor de rest van het jaar is precies hetzelfde als een jaar geleden. In oktober hebben we goud gewonnen op het EK en totdat we een no-go vanuit Tokio of andere toernooien krijgen, gaat onze voorbereiding niet veranderen. Topsport is normaal gesproken al onzeker, dit is next level onzekerheid, maar ik geniet van elk moment. Ik realiseer me dat ik met al mijn vrijheid van bijvoorbeeld het reizen nu echt even het allergaafste leven van de wereld heb. Topsport is niet eeuwig houdbaar, daarom moet ik er nu extra van genieten.”