Tegelijkertijd draaien mijn hoofd en dat van een collega richting een grote tafel die omringd is door drie indrukwekkende camera’s en een legertje felle lampen. Mijn ogen dwalen af naar de lege stoel aan het hoofd, die van de presentator. Die stoel was dus van mij.
‘Oh. Ooooh.’
Dat was aflevering één van Erasmus TV. Het idee ‘om iets met video’ te doen op de eerste maandag van de campuslockdown was in het weekend een tikkie gegroeid. Vijftien minuten voorbereidingstijd, geen presentatie-ervaring, niet de beste haardag, wel bewapend met vragen van bezorgde studenten en wat medewerkers. Niet alleen de camera’s keken toe. De studio stond vol met technici, communicatiemensen en medewerkers van het Education Lab.
Per aflevering wordt de studio leger, ook wij spreken onze gasten regelmatig via Skype. Blijf weg van de campus werd de nieuwe regel. Maar terwijl iedereen thuiswerkt, fiets ik meerdere keren per week toch naar de campus. In recordtijd. De stad is verlaten, zeker als ik om half acht ’s ochtends wegfiets uit Rotterdam-Noord. Omfietsen om stoplichten te vermijden is niet meer nodig. Langs de Hofbogen en de Stroveer ben je zo bij de haast autoloze Goudsesingel. Zelfs de Meent is zo overgestoken. Oostplein heb ik bij daglicht nog nooit zo verlaten gezien.
Die fietstocht is het rustmomentje van de dag. De reis door het stille, vroege, langzaam groener wordende Rotterdam is mijn moment om even te ademen. Want voordat iedereen in joggingsbroek, bh-loos en/of met ongewassen haar achter de laptop kruipt, fiets ik al met geföhnd haar en beschilderde lippen door de stad. Op de campus is het voorbereiden, checken of mijn lippenstift niet tot achter mijn oren zit, gasten ontvangen, presenteren, weer lekker snel naar huis fietsen, vergaderen over de volgende editie, voorbereiden, gasten voorspreken, uitzending online zetten en op tijd naar bed voor de volgende uitzending.
De afgelopen weken werd het langzaam maar zeker weer drukker in de stad. Stoplichten negeren kan weer alleen met gevaar voor eigen leven. Sprekers willen weer dolgraag de studio bezoeken. Uurtje rijden? Geen probleem. “Mag ik alsjeblieft weer eens naar de campus komen?” krijgen we zelfs te horen.
Begrijp me niet verkeerd: het was te gek en fantastisch dat ik de kans kreeg om iets nieuws te leren tijdens de coronamaanden. Maar intens, heftig en veel was het ook. En nu auto’s in de wijken en bij uitritten van de Oude Dijk weer langs fietsers zoeven, lijkt het rustige Rotterdam van de coronaperiode ver weg, net als het rustmoment van fietsen door het stadse ochtendlicht. Nu de 41e en laatste aflevering voor de zomerstop achter de rug is, is er gelukkig weer tijd om naar het terras te fietsen. Daar ontspan ik ook.
Tessa is EM-redacteur en presentatrice van Erasmus TV.
