Shang en Vellanki wonnen met een straatlengte voorsprong: respectievelijk 170 en 151 stemmen. Hayat en Klasen hadden 93 en 79 stemmen nodig om de concurrentie voor te blijven. En die concurrentie was hevig: maar liefst 11 kandidaten lopen een zetel mis.
En dat terwijl die zetels in de eerste ronde, in april, nog gratis af te halen waren. Voor de twaalf voor studenten beschikbare zetels in de raad waren toen uiteindelijk slechts zeven kandidaten (aanvankelijk tien, maar drie kandidaten haakten op een later moment af). De verkiezingen gingen daardoor in zijn geheel niet door, alle kandidaten waren automatisch verkozen. Raadsvoorzitter Aleid Barmentlo noemde dat toen ‘heel teleurstellend’.
Geen mandaat
Een van de oudgedienden in de raad, Filosofiestudent Florian Wijker, vindt het ook een slechte zaak voor de raad dat hij en zes anderen nu zonder mandaat in de raad zitten. “Het representatieve karakter van de raad wordt daarmee geheel uitgehold. Ik heb niets en niemand wat te verantwoorden omdat ik nooit wat heb hoeven beloven. Dat is een kwalijke zaak.”
Dat er nu vijf collega’s bij komen die wel verkiezingen achter de rug hebben, vindt Wijker alleen maar positief. “Het geeft aan dat er wel degelijk voldoende interesse is. Er moet nu mijn inziens zeer kritisch worden gekeken naar het tijdstip van de verkiezingen. Het is goed mogelijk dat studenten pas later in het jaar gaan nadenken over hoe ze het komende academische jaar gaan invullen.”
De Universiteitsraad bestaat uit twaalf studenten en twaalf medewerkers. Medewerkers worden ook benoemd via verkiezingen, maar die vinden plaats per faculteit. Eind september komt de raad voor het eerst officieel samen.
