Het gaat niet alleen om het slaan van de shuttle

Voor één punt is ongeveer 30 seconden aan heftig slaan, naar voren duiken, gejaagd achteruitlopen en vreselijk hard smashen nodig. Ik ben dinsdag bij de wekelijkse training van de club. De voortdurende behendige bewegingen van elke speler zijn fascinerend om te zien.

Er is vanavond een buitengewoon intens dubbelspel aan de gang en elke punt wordt ongeveer zo gescoord: een zachte opslag om de shuttle net over het net te krijgen, waarna deze hoog wordt teruggeslagen door het andere team. De speler die serveerde doet een paar stappen terug, brengt de linkerhand omhoog om te zien waar de shuttle zich bevindt en haalt vervolgens met de rechterarm uit alsof het een zweep is. Daarbij wordt de pols snel omlaag gedraaid om de shuttle over het net te slaan met een snelheid die het blote oog niet kan waarnemen. De shuttle vliegt rechtstreeks naar de vloer aan de kant van de tegenstander (oké, je kon het zien, maar de shuttle ging echt heel snel).

B.V. Erasmus bestaat uit een mix van ervaren en beginnende spelers. In de eerste maanden van het academische jaar is er altijd een instroom van nieuwe studenten die de sport willen uitproberen. Velen beginnen met de gedachte dat badminton eenvoudig is om te spelen, een opvatting die na een paar sessies de wereld uit is geholpen. Er zijn binnen de club twee teams: een voor gevorderden en een voor spelers van gemiddeld niveau. De club heeft ongeveer 100 leden, met zo’n 40 ‘actieve leden’ die voor de trainingen komen opdagen en deelnemen aan wedstrijden.

Normaal gesproken doen ongeveer 10 tot 15 mensen mee aan wedstrijden die door andere clubs worden georganiseerd. Je schrijft je alleen in, maar iedereen spreekt doorgaans van tevoren af om samen te reizen. B.V. Erasmus is de enige universitaire badmintonclub in Rotterdam, dus doen de studenten meestal mee aan competities van clubs in Rotterdam en daarbuiten die niet aan een school zijn verbonden. Er hangt een vriendschappelijke sfeer tijdens wedstrijden, waaraan vooral de meer ervaren spelers meedoen. Sommige nieuwere badmintonners hebben nog niet genoeg zelfvertrouwen voor een wedstrijd, maar er zijn altijd gevorderde spelers die je kunnen helpen en aanmoedigen.

Sue Yin en Donovan Liauw, twee bestuursleden, praten over de club en de sfeer. “Het is niet alleen een Aziatische sport!” zegt Liauw. “De club bestaat nu uit ongeveer 60 procent Aziatische leden, denk ik.” Suet voegt er lachend aan toe: “Ik denk eigenlijk dat 90 procent Aziatisch is… en 10% multicultureel.”

Aan het begin van dit academische jaar probeerde de badmintonclub dat percentage te vergroten door activiteiten te organiseren tijdens de Eurekaweek om de club onder de aandacht van nieuwe studenten te brengen. Ze organiseerden een mini-badmintonspel, deelden flyers uit, lieten foto’s maken en probeerden mensen ervan te overtuigen dat lid worden van B.V. Erasmus de moeite waard is.

Het gaat bij B. V. Erasmus niet alleen om het slaan van de shuttle. Het sociale aspect is een belangrijk onderdeel van het lidmaatschap. Het fietsende diner bijvoorbeeld was een leuke manier voor nieuwe leden om de rest van de spelers van de club te leren kennen. Een nieuw en een oud lid kookten samen één gang, waarna de andere spelers bij hen thuis aanschoven om te eten en te praten.

Vervolgens fietsten de spelers naar het volgende tweetal leden die de tweede gang hadden gekookt, waarna het laatste stukje werd gefietst voor het toetje. De hele avond duurde ongeveer vier tot vijf uur en eindigde met een drankje. Aanvankelijk waren de meeste leden wat verlegen, maar dat ging snel over na een paar uur rommelen in de keuken van een ander en je daarna in een nieuw gezelschap volstoppen met eten.

Er staan nog meer evenementen op de agenda, zoals kroegentochten, weekendjes weg en kampeertrips, dus er is altijd wel iets gaande waardoor je het gevoel krijgt dat de club één grote familie is.