Matthijs den Hollander werd in 1997 beschreven als ‘ouderejaars bedrijfskunde en van alle EURstudenten de vurigste bewonderaar van Desiderius Erasmus’. Het omgevallen Erasmusbeeld herinnert hij zich als de dag van gisteren.
Eind 1996 viel het Erasmusbeeld van Hendrick de Keijser, vlakbij de Laurenskerk, van zijn voetstuk. Waarschijnlijk werd het omver getrokken door vandalen. Den Hollander greep de vertraagde restauratie aan om Erasmus’ gedachtegoed onder de aandacht te brengen. “Het speelde rond de lustrumviering van de Erasmus Universiteit, de 85e dies”, zegt hij nu. “En ik vond dat er, behalve via de naam en de handtekening van de belangrijke humanist, wel wat meer aandacht voor Erasmus mocht zijn in het lustrumjaar.”
In twintig jaar EM vertelden veel mensen over bijzondere prestaties, goed onderzoek of andere mooie verhalen. Maar wie waren de mensen die twintig jaar geleden in EM aan het woord kwamen? Hoe kijken zij terug op die periode? En hoe gaat het nu met ze?
“Ik was net bestuurslid geweest van de studievereniging van Bedrijfskunde en ik dacht: het terugplaatsen van Erasmus op zijn sokkel is een belangrijk moment, maar wij zijn ons als studenten en studentenverenigingen nauwelijks bewust van het belang van zijn werk. Het leek mij mooi als wij als studenten massaal bij die terugplaatsing zouden zijn.”
“Samen met een vriend leende ik toga’s van de pedel en vielen we de vergadering van de lustrumcommissie binnen om dat punt te maken”, lacht Den Hollander. “We wilden dat zij studenten zou meenemen in het gedachtegoed van Erasmus en de identiteit van de Erasmus Universiteit.” Daar werd naar geluisterd. Ook richtte Den Hollander met gelijkgestemde Erasmus-adepten de stichting Ad Fontes op. “Bij de terugplaatsing van het beeld is in de Laurenskerk een ceremonie georganiseerd, waar alle besturen van verenigingen bij aanwezig waren.” Ook de glazen sculptuur van het gezicht van Erasmus, dat voor het E-gebouw staat, komt voort uit de door Den Hollander opgerichte stichting.
Net als nu was het in 1997 traditie dat afgestudeerden op de foto gingen ‘met Erasmus’. Destijds stond er alleen een replica van polystyreen, dat ‘het piepschuimen geval’ of ‘minkukeltje’ werd genoemd. Het beeld verdween in 2006 in de container, ontoonbaar geworden omdat te veel afgestudeerden eraan pulkten. De twee Desideriussen die tegenwoordig het meest figureren op afstudeerfoto’s staan er nog niet zo lang. De bronzen replica van De Keijsers beroemde Erasmus liet een alumnus laten in 2008 maken in China. Hij schonk het aan de universiteit. En het beeld in het Erasmusgebouw, dat officieel Desiderius Multiplex heet en in opdracht van het College van Bestuur werd ontwikkeld door de Rotterdamse architect en beeldend kunstenaar Gerard Frishert, dat staat er sinds 2009.
Den Hollander vindt het mooi dat de fototraditie nog steeds bestaat. En hij mag dan ‘de vurigste bewonderaar van Desiderius Erasmus’ zijn geweest, op de foto ‘met Erasmus’ ging hij zelf nooit. Zijn studie Bedrijfskunde rondde hij niet af.
EM zoekt een motto en jij mag ’t bedenken!
Ieder zichzelf respecterende organisatie vindt zichzelf elke paar jaar weer opnieuw uit.…