Goede oude voornemens

Hand omhoog als je lichtelijk in paniek raakt dat 2018 er al over een paar weken is omdat je nog zoveel dingen had willen doen in 2017. De tijd gaat sneller dan dat je moeder de conclusie trekt dat er iets is gebeurd als je niet direct reageert op haar berichtje. Voor mij wordt 2018 het jaar dat ik (hopelijk) mijn master afrond, eindelijk de arbeidsmarkt op ga, en hopelijk een keer het hele jaar door aan mijn goede voornemens denk. Want ja, goede voornemens hebben we allemaal op 1 januari. Omdat we het jaar goed willen beginnen, toch?

Maar we weten ook hoe het meestal goede voornemens vergaat: eerst worden ze gesteld, vervolgens gaat het een paar weken goed, en uiteindelijk belanden ze in de prullenbak, omdat je geen zin of kracht meer hebt om ze blijvend hoog in het vaandel te houden. Kwestie van prioriteiten, zullen we maar zeggen. Misschien schets ik een pessimistisch beeld, maar daarom is dat beeld niet minder waar. Want wat is er gebeurd met de doelen die we vorig jaar ons hebben voorgenomen? Die zijn bij mij het raam uitgevlogen.

Als brave (oud-)psychologiestudent weet ik dat je alleen slaagt als je concrete doelen stelt. Dus wat doe ik elk jaar? Juist, geen concrete doelen stellen maar slechts een thema in de vorm van één woord. Is misschien een beetje raar, maar ik heb er een goede reden voor! Ik vind het fijner als ik zelf een invulling kan geven aan het thema zodat het me een beetje vrijheid geeft in hoe ik het wil invullen (en misschien ook dat het dan makkelijker is om tevreden te zijn).

Afgelopen jaar was mijn thema ‘fysieke kracht’, omdat ik toch wat fitter wilde worden; dat zou ik dan gaan doen door te hardlopen en yogaoefeningen. Nou, ik kan je vertellen, ik heb lang niet zoveel kilometers gemaakt, of de mat gepakt. De yogapose ‘Neerwaarste Hond’ was precies wat er gebeurde: ik ging neerwaarts naar de vloer. Dat zegt genoeg, denk ik.

Die vrijheid van een thema is leuk maar het nadeel is dat je heel snel heel mild wordt voor jezelf. Dus dit jaar ga ik het anders doen: in plaats van al te gaan nadenken wat het thema wordt voor 2018, ga ik de laatste weken van december wijden aan het thema van 2017, zodat ik tevreden het nieuwe jaar in kan gaan. In andere woorden, meer hardlopen en de mat pakken zodat ik met een lach op mijn gezicht (en niet een mat in mijn gezicht) het nieuwe jaar in kan. Kom maar door met die goede oude voornemens. Doe je mee?

Rocher Koendjbiharie is masterstudent International Public Management & Policy