Superhelden

Wanneer ik mensen vertel dat ik een groot fan ben van boeken of tv-series over superhelden, zoals Iron Man, The Flash of The Avengers, wordt me vaak gevraagd waarom. Er wordt mij gevraagd of ik niet iets ‘minder simpel’ wil lezen of dat die tv-series ‘een beetje kinderachtig’ zijn. Afgezien van het feit dat ik niet snap waarom mensen mij veroordelen op iets wat me blij maakt, vraag ik me vaak af waarom zij zelf niet zulk soort boeken lezen of zulke soort series kijken.

De reden waarom ik van superhelden houd, is omdat ik vaak zou willen dat ik een superheld zou kunnen zijn. Als ik een superheld zou zijn met mijn eigen superkrachten, zou ik zoveel meer kunnen doen over het ‘kwaad’ in de wereld. Er bestaan weliswaar geen monsters in de vorm van demonen, schurken of kwaadaardige genieën, maar we hebben wel politici die de gemaakte voortgang willen terugdraaien, bijvoorbeeld door mensen van andere bevolkingsgroepen te willen deporteren.

We hebben mensen die elkaar haten op basis van hun gender, ras, seksualiteit of religie. We hebben landen die transgenders verbannen van het leger. We hebben mensen die elkaar bedreigen om de domste redenen, zoals de verandering in genderlabels in winkels, het streven naar een verandering van een feestdag vanwege discriminatie, of vanwege meer mensen willen betrekken bij de maatschappij. We hebben mensen die stelen, mensen die elkaar pijn doen en mensen die elkaar vermoorden. We hebben grote oorlogen (gehad), we hebben landen die elkaar willen misleiden en we hebben politici die dreigen nog een Wereldoorlog te beginnen.

Dus er is kwaad in de wereld, maar er is tegelijkertijd zoveel meer goeds. Mensen zijn zoveel meer goed dan kwaad. We hebben allemaal de innerlijke kracht om een goed persoon te zijn, om een superheld te zijn.

Nee, we hebben geen fictionele superkrachten, maar we hebben wél andere superkrachten, zoals medeleven en liefde die net zoveel effect kunnen hebben. Dus als we allemaal onze innerlijke superkracht opzoeken en elkaar zouden helpen, dan zou de wereld wellicht beetje bij beetje beter worden. Ik denk dat we het allemaal eens zijn dat we de wereld niet kapot willen zien gaan, maar daarvoor heeft de wereld superhelden nodig.

Dus de volgende keer dat ik gevraagd word of het niet ‘kinderachtig’ is, zal ik een klein beetje glimlachen en het gewoon laten, omdat ik veel te druk ben om een superheld te zijn.

Rocher Koendjbiharie, masterstudent International Public Management & Policy