“De oorlog is zoet, voor degenen die hem niet hebben meegemaakt,” citeert Gijs Roodhorst Desiderius Erasmus, “en dat kan ik beamen.” Hij is een van de weinige nog levende Kralingers die de Tweede Wereldoorlog meemaakte en doet een getuigenis tijdens de dodenherdenking op 4 mei bij de Steen van de miljoenen tranen.
De Stichting Betrokken Student (BeSt), de goededoelenorganisatie van het Rotterdams Studenten Corps (RSC) en de Rotterdamsche Vrouwelijke Studenten Vereeniging (RVSV), organiseert herdenkingen op drie plekken in Kralingen. Het monument op de kruising van de Oude Dijk en de Willem Ruyslaan is er daar één van.
"Fijn dat zoveel mensen nog respect hebben"
Na de twee minuten stilte zet het Harmonieorkest het Wilhelmus in en draagt scout Berber de Bruin een gedicht voor. Het thema van de herdenkingen van dit jaar is ‘de kracht van het persoonlijke verhaal’. Daarom spreken ook Gijs Roodhorst en Joop van den Bos het luisterend publiek – jong en oud – toe. Zij maakten de oorlog nog mee.
Bilal (11) staat met zijn BMX-fiets vooraan, hij luistert geïntrigeerd naar de verhalen. “Het zou ons ook kunnen overkomen, zo’n oorlog.” Achter hem staat Zakaria (12), op teenslippers en in een joggingsbroek. “Fijn dat zoveel mensen nog respect hebben voor de mensen uit die tijd,” zegt hij. Hij doelt op de paar honderd mensen die zich rond de Steen van de miljoenen tranen hebben verzameld en die met hem luisteren naar de getuigenissen.
"We zijn verplicht ons in te spannen voor een vreedzame samenleving"
“Rond 1 uur klonk uit de radio een waarschuwing dat er een grote vloot vliegtuigen richting Rotterdam vloog,” vertelt Roodhorst over het bombardement van Rotterdam. “Kort daarna stonden er soldaten voor de deur die ons, door de naderende brand, sommeerden te vluchten. Vandaag is het 77 jaar minus 10 dagen geleden dat we ons aansloten bij de onafzienbare lange stoet van mensen die ontkomen waren aan de bommen, de instortende huizen en de brand.”
Het is muisstil. Roodhorst gaat door over mannen die gefusilleerd werden op de Vermeersingel, op de hoek Hoflaan/Beneden Oostzeedijk en op de schietbaan aan de Kralingseweg.“Het is goed dat we jaarlijks twee minuten stil zijn. De laatste tijd lopen de spanningen weer op tussen burgers in Rotterdam, en met de aanslagen in Parijs, Nice, Londen, Berlijn en Brussel.”
Hij besluit: “Aan de vijf mannen van de Vermeerssingel en de twintig bij de Hoflaan en allen die we hier gedenken, zijn we verplicht ons in te spannen voor een vreedzame samenleving. Laten we ons dat in de komende maanden voor ogen houden. Ik wens u voor morgen een feestelijke Bevrijdingsdag.”
