Het best bewaarde geheim van de Facebookpagina EUR Confessions is wie de makers zijn. Er staan inmiddels meer dan 500 confessions op de pagina, maar wie selecteert ze en zorgt dat ze op de pagina komen? En nog belangrijker, wat komt er níet door de ballotagecommissie? Tijd voor de onthulling.
Ze zitten in café In de Smitse, hun ’favoriete plek op de campus‘. Jan Hagen – donkere baard en dito ogen – en Selma Rana – vrolijke krullen met grote kijkers – studeerden vroeger sociologie aan de EUR, en wonen nu in Antwerpen; druk met hun startup ‘Busje Delen’. Jan licht toe: “Het heet dan wel busje, maar eigenlijk zijn het touringcars waarmee we mensen van en naar festivals door heel Nederland ophalen en brengen.”
“Ik ben daar eigenlijk nog nooit binnen geweest.”
De tijd dat ze studeerden aan de EUR ligt alweer een poosje achter hen. Het Polakgebouw, een van de grootste inspiratiebronnen voor EUR Confessions, stond er nog niet toen Selma en Jan hier studeerden. Jan grinnikt: “Ik ben daar eigenlijk nog nooit binnen geweest.”
De twee kennen elkaar via studievereniging Cedo Nulli en sindsdien hebben ze een relatie. In hun studietijd was café In de Smitse hun stamkroeg, maar ook nu komen ze hier nog vaak met studievrienden. Selma lacht: “Drie jaar na dato worden we EUR-famous, wie had dat gedacht?”
Wat vinden jullie de leukste bekentenis?
Het blijft even stil. Selma: “Hier hebben we hard over nagedacht.” Dan schiet het Jan te binnen: “De pikantste vond ik een confession van een docent die zei dat hij luie studenten onvoldoendes gaf, omdat ze toch te lui zouden zijn om naar de inzage te komen. Ik denk te weten wie de docent was, dat maakt het extra smeuïg. Het was in de beginperiode van EUR Confessions en die docent hadden we uitgenodigd om de pagina te liken.”
Hoe kwamen jullie op het idee die pagina te maken?
Selma: “We zaten in de examenperiode van onze master in België. Precies twee jaar geleden, naast de 500ste confession dus nog een jubileum voor de pagina. EUR-studenten waren we niet meer. Ik studeerde aan de universiteit in Gent, daar liep een vergelijkbare pagina heel goed. Wij zagen dat de EUR er nog geen had.”
“Ik verzon wel eens wat om de pagina in leven te houden.”
Jan biecht op: “We hebben het dus eigenlijk van België gekopieerd. In het begin pushten we het onder onze kennissenkring om het te liken en confessions te plaatsen. Dat kwam daardoor weer op de tijdlijn van andere mensen en op die manier groeide het aantal likes van onze pagina.” Selma: “Vooral in de tentamenperiodes leeft de pagina op: als mensen gaan soggen.”
Maar jullie kunnen niet zien wie ze indient dus?
Selma: “Nee, zeker niet. Het is volledig anoniem.”

Plaatsen jullie alle confessions die binnenkomen integraal op Facebook?
Jan: “In het begin plaatsten we wel alles wat binnenkwam, ook omdat we maar weinig binnenkregen. Ik verzon zelfs wel eens wat bekentenissen om de pagina in leven te houden. Nu plaatsen we al lang niet meer alles; ik denk een vijfde of een zesde ongeveer.”
“Belangrijkste criterium is dat ik ze zelf grappig moet vinden of als ik denk dat anderen ze grappig zullen vinden. Van poep-en-pieshumor houd ik niet zo, dus die plaats ik liever niet. Nu de pagina wat langer bestaat, zie je ook dat mensen al geplaatste confessions indienen, die komen natuurlijk ook niet online.” Selma: “En alleen maar confessions over het Polak wordt een beetje saai, dus daar proberen we dan ook een selectie in te maken.”
Hebben jullie weleens confessions binnengekregen die echt niet konden?
Jan: “Eigenlijk niet. Soms heb ik wel iets van: kan het wel? Maar het gaat voor mij niet zo snel te ver. Een beetje bitchen op elkaar moet kunnen.” Selma: “Eén keer hadden we een filmpje van een dronken jongen bij een studentenvereniging hier in Rotterdam online gezet. Toen kregen we een berichtje van iemand met de opmerking dat het wel een beetje sneu was voor die jongen.” Jan: “Daar kon ik wel inkomen en die hebben we er toen ook afgehaald.”
Wat zijn juliie tips voor een succesvolle EUR-Confession?
Jan: “Ik denk dat het belangrijk is dat het veel mensen aangaat. Iets met de actualiteit, of over de campus. Zo plaatsten we er laatst eentje over de kranen op de wc in het Polakgebouw. Iedereen denkt daar waarschijnlijk: ‘Jezus wat onhandig.’”
“In Nederland kunnen mensen op zo’n pagina best hard uithalen naar elkaar.”
“Ook werkt het bashen van andere studies heel goed.” Selma: “dat was wel iets wat we in België nooit zagen. Daar plaatsten mensen vooral grappige anekdotes, en hier is zo’n Facebookpagina een plek waar mensen best hard kunnen uithalen naar elkaar, al wordt het nooit persoonlijk. Wel typisch hoe dat anders werkt.”
En nu op naar de 1000ste EUR-Confession?
Selma: “Zolang mensen het leuk vinden, blijven we confessions plaatsen. Maar ik denk dat het net zo werkt als met alle hypes: een poosje vinden mensen het heel interessant, tot ze weer overstappen op iets nieuws. In onze tijd had je nog de Facebookpagina ‘EUR-memes’, of ‘spotted@EUR’, daar hoor je nu ook weinig meer over.”