Terwijl de spelers van het Nederlands Elftal met een biertje op de bank naar wedstrijden als Albanië-Roemenië kijken, werken ook de EUR-studenten toe naar een zomervakantie. Maar voor wie juichen ze? De groepsfase van het Europees Kampioenschap voetbal in Frankrijk loopt bijna op zijn einde, en dus heeft iedereen kunnen kijken welk team de meeste emoties weet los te maken, en welk land je dus het beste kan ‘adopteren’. EM maakte een rondje langs de velden en sprak met vier van de 25.000 bondscoaches die de campus rijk is.
Felix de Groene (20, Bedrijfskunde) juicht voor Engeland

“Dit EK juich ik voor het Engelse team. Dat is een ontzettend vet team met veel jonge talentjes, zoals Marcus Rashford (met zijn 18 jaar de jongste speler van het toernooi, red.) en Harry Kane. Door mijn tentamens heb ik van de meeste wedstrijden alleen maar de laatste 20 minuten kunnen kijken, gelukkig worden juist dan bijna alle goals gescoord op dit EK. Een eindtoernooi zonder het Nederlands elftal is wel even wennen, maar in 2018 zijn we er gewoon weer bij. Na deze slechte periode gaat er een nieuwe generatie opstaan en gaan oude bokken zoals Van Persie met pensioen. In tegenstelling tot mijn support voor Oranje, rijkt mijn kennis van het Engelse voetbal en de voetbalcultuur niet erg ver. Ik ken het basiselftal wel ongeveer, maar het volkslied meezingen: dat lukt mij echt niet. Volgens mij is het iets met ‘God’ en ‘queen’. Toch?”
Danial Farahani (25, Accountancy) juicht voor Italië

“Italië, dat is het land waar ik voor juich tijdens dit EK. Aangezien Iran, het land van mijn ouders, niet mee kan doen, ben ik voor het team dat het mooiste voetbal speelt. Daarnaast heeft Italië met Pellè een oud-Feyenoorder in de spits. Ook Gianluigi Buffon, hun keeper, is een reden om voor het team te juichen. Die man doet al zo lang mee (Buffon is 38 jaar, red.) en behoort nog altijd tot de wereldtop. Mijn verwachting is dat ze de halve finales wel gaan halen, en misschien zelfs de finale in Parijs. Het zal je misschien verbazen, maar de Oranjegekte mis ik eigenlijk wel. Weinig mensen volgen het EK en de leuke sfeer ontbreekt daardoor. Sommige Nederlanders hebben ervoor gekozen dit toernooi supporter te zijn van het Duitse elftal. Dat zou ik zelf nooit doen, juichen voor de Duitsers geeft mij echt geen lekker gevoel.”
Rick Vermeijs (20, Management) juicht voor Ierland

“Tijdens dit toernooi juich ik eigenlijk voor geen enkel team. Je kan voor meerdere voetbalclubs zijn, maar een landenploeg kies je niet zo maar uit. Je juicht toch voor je vaderland? Tussen het studeren voor de tentamens door heb ik de wedstrijden van Ierland gekeken. Een vriend van mij is Iers en de supporters maken zelfs van een nederlaag een feestje. Hoewel ik geen enkele speler van Ierland ken, juich ik toch voor het Ierse team. Zolang de sfeer goed is, maakt de kwaliteit van het elftal weinig uit. Uiteindelijk kan er toch maar één land winnen, en dat is dit jaar Spanje. Over twee jaar hoop ik weer voor Nederland te kunnen juichen, maar we zijn er nog lang niet. Ik houd mijn hart vast.”
Bard Gillis (19, Bedrijfskunde) juicht voor Frankrijk

“Als er één land is dat het EK zou moeten winnen, dan is het wel Frankrijk. Het land heeft een zware tijd met veel onrust achter de rug, en ik hoop dat voetbal het land weer rust en saamhorigheid kan brengen. Daarnaast zijn ze gastheer, dat is ontzettend sympathiek, en ze hebben een erg leuk team. Dimitri Payet (Franse middenvelder, scoorde al tweemaal, red.) is de verrassing van het toernooi en spelers als Antoine Griezmann en Paul Pogba zijn fantastische spelers. De EK-titel is de Fransen dus echt gegund. Mocht Nederland zich niet plaatsen voor het WK 2018 in Rusland, dan ben ik definitief Oranjesupporter-af en juich ik voortaan alleen maar voor Frankrijk.”