Voor de winterstop was Feyenoord maar twee punten verwijderd van de koppositie in de Eredivisie en leek het eerste kampioensfeest op de Coolsingel in zeventien jaar aanstaande. Maar na de winterstop werd er zeven keer verloren. Het team van trainer Giovanni van Bronckhorst verkeert in een inktzwarte crisis.  Elk weekend vragen de trouwe supporters op de tribune om daden, in plaats van woorden, maar tot op heden bleef een overwinning uit. EM ging met een bloedend Feyenoord-hart op pad en vroeg studenten of zij er nog een beetje vertrouwen in hebben. Is het einde van Feyenoords lijdensweg in zicht?

Daniël Uzorka (18), student Economie & Bedrijfseconomie

daniel

“Je hoopt dat ze na de zoveelste nederlaag iets neer kunnen zetten tegen Zwolle, een op papier mindere tegenstander. Maar de uitslag, 3-1, en het voetbal logen er niet om: er was geen enkele chemie. Dit Feyenoord is een schim van het elftal van vóór de winterstop. Feyenoord-supporter zijn is al een aantal weken geen pretje, en dat is een understatement. Als supporter weet je dat je niet voor Feyenoord moet zijn als je elk jaar een kampioenschap wilt vieren, maar op dit moment is het echt een drama. In de eerste seizoenshelft, toen ze maar twee punten onder Ajax stonden, had ik vertrouwen in een kampioenschap. Maar nu is de flow van het winnen doorbroken, en gaat het heel hard achteruit. Als ‘mooiweersupporter’ ben ik eerder dit seizoen al een paar keer naar de Kuip geweest, toen wisten ze wél te winnen. Volgend weekend keren we het tij door thuis met 3-0 te winnen van Roda JC. Er blijft nog genoeg over om voor te juichen, want in april staan we met de KNVB-beker op de Coolsingel.”

Frederique Ahsman (19), student Rechten

fred

“Elke zondag zitten we met de hele familie naar Feyenoord te kijken, bij thuiswedstrijden in de Kuip en als ze uit spelen zitten we voor de buis. Bij de gelijkmaker tegen Zwolle juichte niemand van ons, en na het laatste fluitsignaal (3-1) waren mijn opa en mijn vader ontzettend chagrijnig. Mijn opa Ed, oud-speler bij Feyenoord en al zeventig jaar lid, kon het niet meer aanzien. Mijn vader vloekte regelmatig en mijn moeder zei na afloop dat ‘ze wel kon huilen’. Ik zit al sinds mijn vierde op de tribune en heb de nodige wedstrijden gezien. Momenteel wil niks meer lukken, het is echt heel triest. Giovanni van Bronckhorst kan dan wel een man van de club zijn, maar onder zijn leiding blijven goede resultaten uit. Nu moeten ze vechten voor de derde plek, dan spelen we volgend seizoen in ieder geval nog Europees voetbal. Binnenkort spelen ze in de halve finale van de beker, maar veel vertrouwen in een overwinning heb ik niet meer. Komende zondag, tijdens de wedstrijd tegen Roda JC, zijn we op vakantie en misschien is dat maar goed ook.”

Will Pearson (23), masterstudent Psychology of Human Learning and Performance uit het Verenigd Koninkrijk

will

“Ik had nog nooit eerder van PEC Zwolle gehoord, tot afgelopen zondag. Als Arsenal-fan weet ik hoe het is om je club door mindere tijden te zien gaan. Van jongs af aan ben ik fan van de Londense club, die qua historie en clubcultuur best te vergelijken is met Feyenoord: de arbeidersklasse als trouwe supporterskern, de eeuwig rivaliteit met andere clubs en de geweldige sfeer in het stadion. Arsenal staat nu tweede in de Engelse competitie, met dank aan de supporters die ook bij slechte resultaten achter het elftal blijven staan. Als de supporters van Feyenoord naar de Kuip blijven komen, dan gaat het helemaal goed komen met Feyenoord. Daarnaast is het vertrek van de Kazim Richards een zegen voor de club. In Engeland staat hij te boek als een complete idioot, en na het bedreigen van een journalist heeft hij die reputatie in Nederland bevestigd. Binnenkort wil ik met mijn voetbalgekke vader naar de Kuip, en die wedstrijd gaat Feyenoord vast en zeker winnen.”

Thaina Franck (20), student Rechtsgeleerdheid

thaina

“Na zeven nederlagen op rij, is mijn vertrouwen in de club natuurlijk minder.  Ik hoop snel weer naar een winnend Feyenoord te kunnen kijken, maar hoe snel dat moment komt? Niemand die het weet. De zwakke punten binnen de ploeg, zoals de wisselvalligheid van het elftal, kun je ook zien als mogelijkheden tot groei. Als een Rotterdamse en kleinkind van een Braziliaanse profvoetballer, heb ik voetbal met de paplepel ingegoten gekregen. Ook op school was Feyenoord vaak het gesprek van de dag. Ik ben opgegroeid met Feyenoord, maar een hele grote rol heeft de club niet gespeeld in mijn leven. Ik moedig Feyenoord zo nu en dan aan in de Kuip, maar lang niet elke thuiswedstrijd, simpelweg omdat de sfeer bij een voetbalwedstrijd niet echt bij mij past. Doordat ik in Rotterdam geboren ben, en altijd in de buurt van Rotterdam ben blijven wonen, ken ik veel mensen die wél groot supporter zijn. Zij vormen samen met anderen het Legioen, dat er altijd is, in succesvolle, maar ook mindere tijden. De relatie met Feyenoord zien ze als een ouder-kindrelatie: het kan even minder gaan, maar zij zullen de club altijd blijven steunen.”