Een 3D-printer, een virtual reality-bril en touchscreens: het onlangs geopende Museum Rotterdam doet er alles aan om zijn bezoekers te boeien voor het verleden, het heden en de toekomst van de Maasstad. Hier geen verhalen over de groten der aarde zoals Rembrandt of Desiderius Erasmus, maar een inkijkje in het leven van de Antilliaanse taartenbakster Joyce en de ras-Rotterdammert Max.
De glasbak
Het Museum Rotterdam zwierf jarenlang door de stad, maar heeft sinds afgelopen week een vaste stek. Het stadsmuseum is gehuisvest in het Timmerhuis, ontworpen door OMA, het bureau van architect Rem Koolhaas. De nieuwste creatie van Koolhaas, die de stad ook het grootste gebouw van Nederland ‘De Rotterdam’ schonk, wordt door hemzelf omschreven als ‘een glazen wolk’. Het uit de jaren 50 daterende stadstimmerhuis en de moderne aanbouw zorgen voor grote ruimtes en veel daglicht, waardoor deze ‘glasbak’ zich uitstekend leent voor tentoonstellingen.
Geheel volgens de trend in de museumwereld, is het museum veel meer dan een verzameling van stadsrelikwieën. Het museum geeft je de mogelijkheid om Rotterdam en haar inwoners beter te leren kennen. Een vijftal van hen wordt tot leven gewekt met een levensgroot standbeeld. Aan de voet van het beeld, leren we aan de hand van een stadsplattegrond en een korte documentaire, de taarten van Joyce en Max’ groene vingers kennen. Naast hun grote passies, kun je ook hun vriendenboekjeslijstje lezen, waarin onder meer het favoriete eten en kledingstuk staat beschreven.
Taartenbakken en wollen truien
De vijf Rotterdammers die centraal staan, zijn allen gewone mensen. In tegenstelling tot Rembrandts schilderijen, worden Max’ moestuinen niet voor miljoenen geveild, en Joyce schreef ook geen filosofisch meesterwerk. Dat maakt hun verhalen niet minder interessant, maar het is wel even wennen om in een museum te lezen over het bakken van taarten en Max’ favoriete wollen trui. Misschien werd het daarom wel eens tijd dat de gewone mannen en vrouwen op straat hun plek in een museum krijgen. Jammer alleen dat deze persoonlijke verhalen vooral door schermpjes en plastic standbeelden verteld worden, het liefst zou je de hoofdpersonen in levenden lijve willen spreken. Binnenkort breng ik opnieuw een bezoek aan Museum Rotterdam, maar dan op de zaterdagmarkt met een patatje in de hand.
Wil je nou ook de échte Rotterdammers in het Museum Rotterdam zien? Studenten kunnen op vertoon van hun studentenkaart voor 3,75 euro het net geopende stadsmuseum bezoeken.
