‘Volgens mij werk ik aan dingen die er toe doen, maar wanneer ben je wereldverbeteraar?’

“Ik stond de avond van de awards eigenlijk te koken in ons nieuwe huis in Amsterdam-Noord”, vertelt Li An Phoa via de telefoon. “Toen werd ik gebeld door de VIVA, of ik niet toch van plan was om naar de uitreiking te komen. Dat was toevallig direct bij ons om de hoek. Drie kwartier later stond ik op het podium met een award in mijn handen! Dat was echt bizar.”

De docente bij RSM won een award, een ingelijst juryrapport en een ‘extra grote’ goodiebag. “Ik was erg onder de indruk hoeveel werk de jury erin gestoken hadden. Ze wisten precies waar ik allemaal mee bezig was.” Phoa was ook overdonderd dat er zoveel belangstelling voor de VIVA-verkiezing was. “Er is 34.000 keer gestemd. En ik kreeg veel reacties van mensen om me heen.”

Ze is ‘totaal verrast’ dat ze gewonnen heeft. “Ik heb niet zo’n flashy website als sommige andere genomineerden, en op de sociale media ben ik ook niet erg actief.” Phoa won de VIVA-award in de categorie ‘wereldverbeteraars’. Zelf noemt ze dat ‘een groot woord’. Net voor de uitreiking noemde Barry Atsma die de award overhandigde dat wanneer je je eenzame buurman voor eten uitnodigt dit al ‘de wereld verbeteren’ is. “Ik doe mijn best om aan dingen te werken die er toe doen, maar wanneer is iets echt beter? Dat is een moeilijke vraag”, zegt Phoa.

Phoa werd genomineerd door een freelance journalist. “Die emailde mij op een dag, of het oké was als zij mij zou voordragen. Ik had er toen nog nooit van gehoord. Ik ben eerlijk gezegd niet een doorsnee VIVA-lezer.” Dat is een understatement: Phoa leefde tien jaar zonder huis in de ‘wildernis’. “Ik leefde bijvoorbeeld bij innovatieve boeren, en ik heb heel veel gelopen door de wildernis.”

Bij haar jaarlijkse terugkomst in Nederland, gaf ze onder andere les bij de Rotterdam School of Management. Het keuzevak Companies in Ecologies trok afgelopen jaar vijftig RSM-studenten. En die hebben toch de reputatie eerst aan het geld in de eigen broekzak te denken, en dan pas aan Planeet Aarde. “Je merkt inderdaad dat het hele spectrum langskomt. Er zitten er altijd een paar bij die materialistischer met zaken bezig zijn. En die maken tijdens dit vak een hele ontwikkeling door. Ik stel ze altijd de belangrijke vraag: waar gaat je hart van zingen? En vervolgens: waar ben je goed in? En dan merk je toch dat ze over andere dingen gaan nadenken.”

Vanaf januari geeft ze voor het eerst een tweede vak bij RSM: Sustainability Grand Challenges. “Dat gaat over grote duurzaamheidsproblemen, die ik dan juist heel tastbaar maak en dicht bij huis haal. Dan fiets ik met studenten langs de Maas en naar het Kralingse Bos. Uiteindelijk moeten ze dan een plan presenteren hoe we vervuild water schoon kunnen maken.” Behalve bij RSM geeft Phoa ook les bij Nyenrode en is ze de oprichter van Spring College. Verder begint Phoa aan haar eerste boek: over ‘drinkbare rivieren als gids voor een regeneratieve economie’. “Dat boek gaat voor een deel over mijn persoonlijke ervaring in de wildernis, en voor een deel nonfictie.”