Er zijn eerstejaars studenten met lieve ouders die het collegegeld en de boeken voor hen kopen. Wie een minder gefortuneerde pa en ma heeft, gaat veelal lenen bij DUO, maar dat is niet vanzelfsprekend. Niemand staat te springen om een lening, maar zorgen maken de studenten zich er niet om. “Met die lage rente, lange aflostijd en die vette baan in het verschiet is 50.000 euro goed te doen.”
Drie van de twintig studenten blijken vooraf een begroting te hebben gemaakt met de verwachte inkomsten en uitgaven. Vaak met, en op initiatief van de ouders, maar toch. Ze weten meer dan de anderen, die zich geenszins hebben voorbereid en de kosten als verrassing over zich heen laten komen. Om daarna pas vast te stellen of ze een lening nodig hebben of niet.
Bedankt pa en ma
Veel ouders hebben zoon of dochter beloofd om het collegegeld en de boeken te betalen. Via een maandelijkse bijdrage, of er komt opeens een spaarrekening uit de hoge hoed die al 18 jaar rente vangt. Op kamers gaan vinden de meeste ouders wel een zaak van zoon- of dochterlief, want de kosten voor de huur en levensonderhoud mogen ze zelf ophoesten. Al lijkt op kamers gaan door de extra kosten nog minder vanzelfsprekend geworden dan voorheen; iets waar Rotterdam altijd al mee kampt.
Maximaal lenen om te sparen
Niet elke eerstejaars leunt op de ouders, want sommigen hebben zelf gespaard of werken erbij om de studietijd te bekostigen. Ook waren er studenten die zonder met hun ogen te knipperen zeiden dat ze maximaal gaan lenen, om te gaan sparen en beleggen. Een beetje eng voelt dat wel, geven ze toe, maar met de gunstige rente en lange aflostijd komt dat goed.
Helaas, pindakaas
Zuur en jammer noemen de eerstejaars het dat zij als eerste met het studievoorschot te maken krijgen. “Het was schrikken toen het besluit erdoor was: precies in mijn jaar!”, roept Yaren Calik, student Pedagogische Wetenschappen. Toch went het blijkbaar, want de meesten berusten erin dat een gift voor hen niet is weggelegd. Calik: “Het scheelt dat veel mensen gaan lenen. Gedeelde smart is halve smart.”
‘Ik wilde mijn keuze niet laten leiden door geld’
Kiki Bijleveld (20)
Criminologie

“Ik had nog studiefinanciering kunnen krijgen als ik na mijn eindexamen in 2014 meteen was gaan studeren. Ik wist toen alleen niet wat ik wilde doen, dus ik besloot een tussenjaar te nemen. Het leek me verstandiger om meteen de goede studiekeuze te maken, en me niet te laten leiden door geld. Met Criminologie ga ik oprecht iets doen dat me interesseert.
Met mijn ouders heb ik afgesproken dat ik alles zelf ga betalen. Collegegeld, boeken en mijn huur als ik over een paar maanden op kamers ga. Ze hanteren dezelfde regels als voor mijn twee oudere broers, ondanks dat die wel studiefinanciering hebben gekregen. Dat vind ik wel terecht, want als je gaat studeren moet je op eigen benen leren staan. Ook op financieel gebied. Ik kijk ernaar uit om vanuit Leiden te verhuizen naar Rotterdam. Weg uit mijn comfort zone in dat ‘grote dorp’.
Om alles te kunnen betalen ga ik 300 euro lenen bij DUO. Ik heb geen begroting gemaakt over wat studeren kost. Ik weet wel dat tweedehands studieboeken de helft kosten van de nieuwprijs, dus die hebben mijn voorkeur. Fijn is dat ik mijn studieboeken koop per blok, dus dat is met acht blokken gespreid over het jaar. Qua kamerhuur reken ik op zo’n 350 euro per maand.
Om wat bij te verdienen, werk ik. Samen met mijn broers sta ik achter de bar in een klein Leids café, en ik sta ingeschreven bij een horeca-uitzendbureau. In mijn tussenjaar heb ik veel gewerkt en veel gespaard dus daar kan ik ook op teren de komende jaren.
Het is jammer dat ik niet net als mijn broers 300 euro in de maand krijg, maar er zijn ergere dingen in de wereld. Het is überhaupt fijn dat ik kan studeren. En eigenlijk heb ik me weinig verdiept in het studievoorschot. Met die lage rente zal het terugbetalen wel lukken.”
‘Niet zeuren, maar accepteren’
Dennis de Water (18)
Economie en Bedrijfseconomie

“Mijn ouders hebben sinds mijn geboorte geld voor me gespaard, waarmee ik komende jaren het collegegeld en boeken kan betalen. In die luxe positie hoef ik niet te lenen. Dat maakt het makkelijker om niet jaloers te zijn op oudere studenten die nog wel de ouderwetse ‘stufi’ krijgen. Mijn lichting moet accepteren dat we buiten de boot vallen, want met zeuren bereik je niets.
Toen het besluit van het studievoorschot erdoor was, stelden mijn ouders voor om de mogelijkheden door te spreken. We hebben verschillende scenario’s doorgerekend, zoals maximaal lenen bij DUO om dat bedrag later bijvoorbeeld te gebruiken voor het kopen van een huis. Uiteindelijk besloten we om niet te gaan lenen, om niet nu al een schuld op te bouwen.
Qua kosten blijft het komend jaar beperkt tot de studie, want ik blijf sowieso het eerste jaar in Utrecht wonen bij mijn ouders. De reistijd neem ik voor lief. Belangrijker vond ik de kwaliteit van de studie. Economie en Bedrijfseconomie staat hier as beste bekend.”
Ben je eerstejaars en wil je meedoen aan het EM-onderzoek over het studievoorschot?
‘Als ik het geld niet heb, ga ik zuiniger leven’
Job Zomerplaag (18)
International Bachelor of Communication and Media

“Nu ik aan het idee gewend ben, vind ik het niet gek dat studenten aan de beurt zijn om wat in te leveren. Ik betaal liever wat meer voor mijn studie, zodat die van goede kwaliteit blijft dan dat de kwaliteit minder wordt. En volgens mij wil ik niet weten wat het de overheid kost om mij te laten studeren. Zo gezien hebben studenten altijd een schuld (gehad) ten opzichte van de staat, want die investeren flink in ons. In de vorm van belasting betalen we dat natuurlijk terug.
Ik woon op kamers bij een hospita in Delfshaven voor 350 euro per maand. Voor boodschappen reken ik 50-60 euro per week en mijn boeken voor het hele jaar heb ik tweedehands gekocht voor 200 euro. Mijn ouders betalen mijn collegegeld en zorgverzekering, en ik krijg van hen nog 200 euro. De zorgtoeslag mag ik houden. Dan kom ik uit op 680 euro per maand, waarvan ik 400 leen bij DUO. Om dat bedrag te bepalen heb ik mijn inkomsten en verwachte uitgaven op een rijtje gezet in een budgetprogramma op internet.
Als student op kamers ga je pas echt de waarde van geld inzien. Voorheen was het vanzelfsprekend dat er elke dag eten op tafel kwam, je stond er niet bij stil dat die maaltijd 5 euro per persoon kost. Pas nu besef ik dat als ik het ene koop, dat het andere niet meer kan. Daardoor word je kritischer op je uitgavenpatroon.
Bang dat ik teveel geld uitgeef ben ik niet. Als het geld niet heb, ga ik zuiniger leven. Bovendien heb ik afgelopen zomer met interrailen ontdekt dat je veel kunt ondernemen voor niets, of voor weinig geld. Daarom ben ik enthousiast over de activiteiten die SG Erasmus aanbiedt, die ga ik zeker bezoeken.”
‘Van mijn ouders hoef ik nog niet op mezelf’
Lisa Stam (18)
International Bachelor of Communication and Media

“Als ik een paar maanden eerder was geboren, had ik nog wel de ouderwetse studiefinanciering gekregen, denk ik wel eens. Dat heeft natuurlijk geen zin, want ik zit nu eenmaal in het nieuwe stelsel. Gelukkig samen met vele anderen, dat maakt het minder erg om te gaan lenen.
Zover is het nog niet, maar als ik binnenkort een kamer heb gevonden, zal ik moeten gaan lenen bij DUO. Van mijn ouders hoef ik het huis nog niet uit, dus als ik dat graag wil, mag ik het zelf gaan betalen. Dat begrijp ik wel, het hoort erbij als je op eigen benen gaat staan. Het is al fijn dat ze mijn collegegeld en boeken betalen.
Met vriendinnen die op kamers wonen, heb ik overlegd hoe zij het financieel regelen. Afhankelijk van de huurprijs lenen zij een bepaald bedrag. Wanneer ik een kamer heb gevonden, ga ik met mijn ouders alle inkomsten en uitgaven op een rijtje zetten. Het liefst woon ik in Kralingen of in Noord voor maximaal 400 euro. Boodschappen kosten 150 euro per maand gok ik. Afgelopen zomer was ik een paar weken alleen thuis dus toen ik heb ik af en inkopen gedaan.”
Weten hoeveel geld je bij DUO zou moeten lenen om rond te komen? Vul het formulier in
Of lees nog eens alle feiten over het studievoorschot