Dit jaar staat de Internationale Vrouwendag (vrijdag 6 maart hier, zondag 8 maart wereldwijd) in het teken van de economische onafhankelijkheid van vrouwen. In het Erasmus Paviljoen kun je vrijdag het programma bijwonen. Waarom zou je erheen moeten gaan? En leeft het onderwerp een beetje onder studentes?

De kater komt later

Verliefd, verloofd, getrouwd, gescheiden. Een op de drie relaties eindigt in een scheiding. De inboedel wordt verdeeld, wellicht vindt er een verhuizing naar een kleinere woning plaats. Het salaris van de partner valt weg en je staat er alleen voor. Horrorscenario? Ja! Realiteit voor sommige vrouwen? Helaas wel.

Het is lang niet zo erg als je een prima baan hebt en je jezelf weet te redden. 53 procent van de vrouwen is economisch onafhankelijk – net iets meer dan de helft. Knap lastig voor de rest, waarvan een hoop vrouwen parttimers zijn (die in betere tijden besloten om bijvoorbeeld meer bij de kinderen te zijn).

Laura den Dulk, een van de sprekers op de Internationale Vrouwendag, legt uit: “De kans op een scheiding is gigantisch. We zijn een romantisch land, we geloven in het huwelijk. Dat is prima zolang je als vrouw je zaakjes goed op orde hebt.” Het probleem is volgens Den Dulk zo op te lossen: “We moeten vroeg beginnen met het voorlichten van meisjes. Liefst op de middelbare school al. Daarnaast is het belangrijk om vrouwen aan te moedigen meer uren te gaan werken. Bijvoorbeeld vanuit huis. Het is belangrijk, niet alleen voor de economische onafhankelijkheid van vrouwen, maar ook om te zorgen dat meer vrouwen op topposities belanden.”

Wat zegt de student?

Fulltime aan de slag gaan na de studie? “Jazeker”, stelt Algemene Cultuurwetenschappen-studente Maaike Nijhuis (20), “In deze economie moet je je hoofd boven water houden. Mijn moeder werkte niet want mijn vader had een goede baan. Het is sociaal conformisme. Als ik later vanwege de kinderen minder zou werken, verdelen we maar lekker de lasten: papadag, opa- en omadag en naar de crèche. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn carrière op moet offeren voor een partner of kinderen.” Haar studiegenoot Esther de Winter (19) is er nog niet mee bezig: “Mijn moeder ging pas werken toen ik naar school ging. Eerlijk gezegd weet ik nog niet hoe ik het zelf ga doen.”

Voor BMG-studente Ikram Elkasim (18) is vooral het percentage vrouwen dat economisch afhankelijk is shockerend: “Het is verbazingwekkend dat dit in Nederland zo is. Ik maak dit jaar de switch naar de opleiding Geneeskunde en na zes jaar studeren wil ik dat niet aan de wilgen hangen. Maar ik kan me wel voorstellen dat je als moeder instinctief meer bij je kinderen wil zijn. Natuurlijk wil ik fulltime werken, maar ik moet eerlijk bekennen dat het afhankelijk is van het moment.” NB

Morgen in EM #10: Vrouwen hebben ook hersenen. Over de effecten van een gebrek aan vrouwelijke hoogleraren.