Onbegrensde keuzestress

Campusdichter Anne Kielman (20) studeert Sociologie en Filosofie. Maandelijks schrijft ze een gedicht voor EM, waarin ze de spreekbuis van de Rotterdamse student probeert te zijn. Alhoewel ze geen vaste stijl hanteert, bevatten haar gedichten vrijwel altijd metaforen

De woorden draaien in mijn oren,

zoals nachtenlang door mijn hoofd.

Heimwee borrelt in mijn tenen,

mijn wil tot zelfstandigheid totaal verdoofd.

Als ambitieus potentieel gevangen,

in een veld met onbegrensde mogelijkheid,

‘Master! Leenstelsel! Baanperspectief!’

verlang ik naar mijn kindertijd.

Naar het dromen over het leven als

dolfijnentrainer, dierenarts of oosterse prinses.

Maar mijn eigen wil, illusies, inspiratie;

totaal gevloerd door keuzestress.

Als onderdeel van de ‘prestatiegeneratie’,

constant angstig voor het verstrijken van de tijd.

Ik ben een 21ste eeuwse prooi geworden

van mijn eigen individualiteit.